Τι είναι οι κωδικοί “Ε” στις ετικέτες, τα πρόσθετα τροφίμων (γλυκαντικές κλπ συντηρητικές ουσίες) ;

ΑΡΘΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΥΓΕΙΑ

28 Αυγούστου, 2022Αλφειός Ποταμός

Τι είναι οι κωδικοί “Ε” στις ετικέτες: Λίστα με τα πρόσθετα τροφίμων

Τα πρόσθετα τροφίμων είναι ουσίες που προστίθενται σκόπιμα στις τροφές, για να εκτελέσουν ορισμένες τεχνολογικές λειτουργίες, όπως για παράδειγμα να ενισχύσουν το χρώμα, τη γεύση και τη διάρκεια ζωής των τροφίμων.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα πρόσθετα τροφίμων προσδιορίζονται από έναν κωδικό αριθμό με την ένδειξη “E”. Είναι υποχρέωση κάθε παραγωγού και πωλητή να αναγράφονται όλοι αυτοί οι κωδικοί στην ετικέτα του προϊόντος που φτάνει στα χέρια του καταναλωτή. Οι ετικέτες των προϊόντων πρέπει να προσδιορίζουν τόσο την λειτουργία της πρόσθετης ουσίας στο τελικό προϊόν (π.χ. χρώμα, συντηρητικό) και την συγκεκριμένη ουσία που χρησιμοποιείται, είτε με άμεση αναφορά στον κατάλληλο κωδικό “Ε” ή στο όνομα του (π.χ. Ε 415). ( περισσότερα στο : iatropedia.gr )

………………..

Ο ρόλος των πρόσθετων (συντηρητικά – βελτιωτικά – αντιοξειδωτικά) στη βιομηχανία τροφίμων: παραδείγματα

http://nestor.teipel.gr/xmlui/handle/123456789/14354?show=full

Εκτός από τα φρούτα και σαλάτες, οι άνθρωποι σπάνια τρώνε φρέσκιες και ακατέργαστες τροφές. Η συντήρηση, η προετοιμασία και το μαγείρεμα των τροφίμων είναι σπιτικές τέχνες που έχουν εφαρμοστεί πριν ακόμα ο άνθρωπος μάθει να γράφει και να καταγράφει την ιστορία του.

Σημαντικό κομμάτι της αρχαιολογίας είναι η μελέτη των μαγειρικών σκευών που χρησιμοποιήθηκαν για τι σκοπό αυτό και βρέθηκαν σε προϊστορικές κατοικίες. Έχει επίσης καταγραφεί ότι, στην αρχαιότητα, διατηρούσαν το κρέας το ψάρι και τα φρούτα, αφού τα ξηραίνανε.

Άλλοι τρόποι διατήρησης τροφίμων ήταν η πρόσθεση αλατιού και επίσης η μετατροπή των λαχανικών σε τουρσί. Η περίσσια γάλακτος γινόταν τυρί και το κριθάρι μετατρεπόταν σε βύνη και παρασκευαζόταν μπύρα.

Οι βασικές τεχνικές του μαγειρέματος (βράσιμο, ψήσιμο, τηγάνισμα) έχουν εφαρμοστεί εδώ και πολλούς αιώνες. Στα χρόνια του Μεσαίωνα έγινε γνωστή η ζάχαρη και η χρήση της ως συντηρητικού. Επίσης ως συντηρητικά υλικά άρχισαν να χρησιμοποιούνται κα διάφορα μπαχαρικά. Μάλιστα, η εύρεση των συγκεκριμένων προϊόντων αποτέλεσε μια από τις αφορμές των ταξιδιωτών μεγάλων εξερευνητών Κολόμβου και Βάσκο ντε Γκάμα.

Η βιομηχανική επανάσταση, στα τέλη του 19ου αιώνα, οδήγησε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων στις πόλεις μακριά από την ύπαιθρο όπου η τροφή τους (φυτική και ζωική) αναπτυσσόταν. Όλο και περισσότερες γυναίκες άρχισαν να εργάζονται σε εργοστάσια και σε γραφεία και έτσι διέθεταν όλο και λιγότερο χρόνο για την παραδοσιακή τους ασχολία, την προετοιμασία του φαγητού στο σπίτι.

Για το λόγο αυτό θεωρήθηκε απαραίτητη η ανάπτυξη μεθόδων επεξεργασίας τροφίμων που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία χημικών ουσιών οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως συντηρητικά Η ανακάλυψη της ανιλίνης άνοιξε τις πόρτες για την εύρεση νέων τεχνητών χρωστικών. Αργότερα, έγινε δυνατή η απομόνωση των αρωματικών ουσιών των φυτών, που σύντομα άρχισαν να παρασκευάζονται και συνθετικά.

Το 1950 η βιομηχανία τροφίμων άρχισε να εξαπλώνεται ταχύτατα. Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού εργάζεται στη βιομηχανία και οι άνθρωποι πλέον προμηθεύονται τα τρόφιμα τους από τα super markets. Εκεί υπάρχουν έτοιμα φαγητά και προμαγειρευμένα γεύματα, που αντικαθιστούν συνεχώς παραδοσιακά μαγαζιά, όπως μανάβικα ψαράδικα, χασάπικα.

Η ετοιμασία του φαγητού έχει γίνει πλέον Τεχνολογία τροφίμων, η οποία στηρίζεται στην επιστήμη της Διατροφής. Οι βιομηχανίες τροφίμων, για να παράγουν επεξεργασμένες τροφές με τα χαρακτηριστικά που ο καταναλωτής περιμένει (ομοιόμορφη σύσταση και εμφάνιση, ορεκτικό άρωμα, σταθερότητα κατά την διάρκεια της αποθήκευσης και οικονομική τιμή), χρησιμοποιούν μία ποικιλία χημικών (συνθετικών ή φυσικών). Κάποιες από αυτές τις χημικές ουσίες έχει διαπιστωθεί ότι προκαλούν προβλήματα στην υγεία του ανθρώπου.

Οι κυβερνήσεις, λοιπόν έχουν σχεδιάσει νόμο για τα τρόφιμα, κανονισμούς και οδηγίες για να εγγυηθούν, ότι οι ποσότητες των χημικών ουσιών που προστίθενται στα τρόφιμα είναι ασφαλείς για τον καταναλωτή. Καθώς η Τεχνολογία, η Τοξικολογία αλλά και η νομοθεσία τροφίμων εξελίσσονται, έχουν προσδιοριστεί διαφορετικές κατηγορίες πρόσθετων συστατικών.

Τα χημικά πρόσθετα έχουν ταξινομηθεί σε κατηγορίες και επίσης έχει αναλυθεί η αναγκαιότητα της χρήσης τους.Βέβαια, σε κάθε περίπτωση εξετάζονται οι επιστημονικές αποδείξεις που ελέγχουν τις διαδικασίες που εφαρμόζονται για να επιτευχθεί η ασφάλεια. Τα πρόσθετα τροφίμων χρησιμοποιούνται αιώνες τώρα για τη βελτίωση της ποιότητας των τροφίμων. Ο καπνός, οι αλκοόλες και τα μπαχαρικά χρησιμοποιούνται εδώ και 10.000 χρόνια ως πρόσθετα για τη συντήρηση των τροφίμων.

Μέχρι τη Βιομηχανική Επανάσταση, τα παραπάνω και περιορισμένος αριθμός χημικών ήταν τα κύρια πρόσθετα των τροφίμων. Η Βιομηχανική επανάσταση επέφερε πολλές αλλαγές στα τρόφιμα, ζητούμενο της εποχής ήταν τόσο η αύξηση της ποιότητας όσο και της ποσότητας των παραγομένων τροφίμων. Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκαν πολλές χημικές ουσίες τόσο για τη συντήρηση όσο και για την ενίσχυση του χρώματος και της οσμής των τροφίμων. Στη δεκαετία του ’60 πάνω από 2.500 διαφορετικές χημικές ενώσεις χρησιμοποιούνταν στην παραγωγή τροφίμων. Στις ΗΠΑ πάνω από 2.500 διαφορετικά πρόσθετα χρησιμοποιούνται στην παραγωγή πάνω από 15.000 τροφίμων. Η επιθυμία για γευστικά και θρεπτικά τρόφιμα συνεχίζει να εντείνεται μέχρι και σήμερα.

Σκοπός της χρήσης ενός προσθέτου είναι η βελτίωση της μορφής, του χρώματος, του αρώματος και η επιμήκυνση της ζωής του τροφίμου. Στην παρούσα εργασία γίνεται μνεία για τις παρακάτω κατηγορίες τροφίμων: Οξέα Χρωστικές Αρωματικές ουσίες Τοξικά μέταλλα Μικροβιοκτόνα Συντηρητικά

Έντονος ήταν ο προβληματισμός πολλών για το κατά πόσο είναι ασφαλή η χρήση των προσθέτων στα τρόφιμα. Στις δεκαετίες 1960, 1970 η αύξηση της γνώσης πάνω στην τοξικολογία έκανε εντονότερο το ενδιαφέρον για γνώση των πιθανών ρίσκων από την κατανάλωση των τροφίμων που περιείχαν πρόσθετα. Η χρήση των προσθέτων παρατηρήθηκε ότι έχει τοξικολογικές επιπτώσεις στον άνθρωπο.

Για το λόγο αυτό στην παρούσα μελέτη επισημαίνονται τόσο τα όρια χρήσεως των προσθέτων όσο και ο έλεγχος υπολειμμάτων φαρμάκων στα τρόφιμα. Το πιθανό ρίσκο των προσθέτων είναι γνωστό αλλά τα οφέλη που έχομε στην παραγωγή τροφίμων είναι εξίσου σημαντικά. Καθώς οι καταναλωτές επιθυμούν τρόφιμα υγιεινά, νόστιμα, επιθυμητά και καθώς ο πληθυσμός της γης συνεχώς αυξάνεται τα πρόσθετα θα συνεχίσουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην Παραγωγή τροφίμων.

……………………………………………….

ΑΛΦΕΙΟΣ : Βλέπουμε λοιπόν ότι … [ Η ανακάλυψη της ανιλίνης άνοιξε τις πόρτες για την εύρεση νέων τεχνητών χρωστικών. ] ( Η ανιλίνη πρωτοαπομονώθηκε με αποσυνθετική απόσταξη ινδικού το 1826, από τον Όττο Ουνφερντόρμπεν (Otto Unverdorben) , που την ονόμασε «κρυσταλλίνη» (crystallin). )

… [ Αργότερα, έγινε δυνατή η απομόνωση των αρωματικών ουσιών των φυτών, που σύντομα άρχισαν να παρασκευάζονται και συνθετικά. Το 1950 η βιομηχανία τροφίμων άρχισε να εξαπλώνεται ταχύτατα. ]

Περιέργως όμως , μετά τη δεκαετία του 1950 άρχισαν να εξαπλώνονται ταχύτατα και πολλά προβλήματα υγείας με το πιο συνηθισμένο αυτό της παχυσαρκίας …

Ειδική μνεία κάνει ο ΕΦΕΤ : https://www.efet.gr/index.php/el/consumers/kindynoi-trofimon

[ … Είναι ασφαλή τα πρόσθετα τροφίμων;
Η ασφάλεια όλων των προσθέτων τροφίμων, των οποίων η χρήση επιτρέπεται σήμερα, έχουν αξιολογηθεί από την επιστημονική επιτροπή για τα τρόφιμα (SCF) και/ή την ευρωπαϊκή αρχή για την ασφάλεια των τροφίμων (EFSA). Ο κατάλογος της ΕΕ περιλαμβάνει μόνο πρόσθετα των οποίων οι προτεινόμενες χρήσεις θεωρούνται ασφαλείς.
Επειδή οι περισσότερες από τις αξιολογήσεις χρονολογούνται από τη δεκαετία του ’80 και του ’90, ορισμένες μάλιστα ακόμη και από τη δεκαετία του ’70, έχει κριθεί σκόπιμο να επαναξιολογηθούν όλα τα εγκεκριμένα πρόσθετα από την EFSA. Η επαναξιολόγηση θα ολοκληρωθεί έως το 2020. Ανάλογα με τη γνωμοδότηση της EFSA, η Επιτροπή μπορεί να προτείνει την επανεξέταση των τρεχόντων όρων χρήσης των προσθέτων και αν χρειαστεί την αφαίρεση ενός προσθέτου από τον κατάλογο.
Ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος επαναξιολόγησης έως τώρα έχει επανεξεταστεί η χρήση τριών χρωστικών τροφίμων, επειδή η EFSA μείωσε το επίπεδο της αποδεκτής ημερήσιας πρόσληψης (ADI) και έκρινε ότι η έκθεση του ανθρώπου στις χρωστικές αυτές είναι πιθανόν πολύ υψηλή. Επομένως, τα ανώτατα επίπεδα για τη χρήση των χρωστικών αυτών στα τρόφιμα θα μειωθούν στις αρχές του 2012. Πρόκειται για το κίτρινο κινολίνης (Ε 104), το κίτρινο sunset (E 110) και το πονσώ 4R (E 124). … ]

………………………………………

Μερικοί “E” Κωδικοί:

1. αβλαβή πρόσθετα:

E100, E101, E103, E104, E105, E111, E121, E126, E130, E132, E140, E151, E152, E160, E161, E162, E170, E174, E175, E180, E181, E200, E201, E202, E203, E236, E237, E233, E260, E261, E263, E270, E280, E281, E282, E290, E300, E301, E303 E305, E306, E307, E308, E309, E322, E325, E326, E327, E331, E333, E334, E335, E336, E337, E382, E400, E401, E402 E403, E404, E405, E406, E408, E410, E411, E413, E414, E420, E421, E422, E440, E471, E472, E473, E474, E475, E480.

2. Ύποπτα πρόσθετα:

E125, E141, E150, E153, E171, E172, E173, E240, E241, E477.

3. επικίνδυνα πρόσθετα: E102, E110, E120, E124.

4. Διαταραχές υγείας:

* Εντερικές διαταραχές: E220, E221, E223, E224

* Διαταραχές του πεπτικού συστήματος: E338, E339, E340, E341, E450, E461, E463, E465, E466, παγωτό E407

* Δερματικές παθήσεις: E230, E231, E232, E233

* Καταστροφή βιταμίνης Β12: E200

* χοληστερόλη: E320, E321

* Ευαισθησία των νεύρων: E311, E312

* Σκωρίαση του στόματος : E330 το πιο επικίνδυνο (καρκινογόνο) (βρίσκεται π.χ. στα SCWEPPES LEMON, αρωματισμένη μουστάρδα, MEZZO MIX, καβουρμάς, τυρί BONBEL, μανιτάρια CONSERVED).

5. Καρκινογόνα πρόσθετα:

E131, E142, E210 , E211, E213, E214, E215, E216, E217, E239

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΊΗΣΗ: ΤΟ E123 ΕΊΝΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΓΌΝΟ! Απαγορεύεται στις ΗΠΑ και στις χώρες ΚΑΚ.

Δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτά τα πρόσθετα με τα ακόλουθα προϊόντα: E123/E110,

6. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ !!!

Για το γουανυλικό και το γλουταμινικό E600, το E605 είναι μια νευροτοξίνη.

Αυτό αφορά την υγεία σας και την υγεία των παιδιών σας. Αποφύγετε τη χρήση αυτών των προσθέτων επιλέγοντας προσεκτικά τα προϊόντα που αγοράζετε. Ο καταναλωτής καθορίζει τελικά τη σύνθεση του προϊόντος. Σκεφτείτε την υγεία των παιδιών σας.

7. Αλουμίνιο:

E173 (βαφή αλουμινίου), E520 (σταθεροποιητές θειικού αργιλίου), E521 (θειικό αργιλικό νάτριο), E523 (θειικό αργιλικό αμμώνιο), E554 (πυριτικός διαχωριστής, άλατα πυριτίου, αργιλοπυριτικό νάτριο), E555 (αργιλοπυριτικό κάλιο), E556 (αργιλοπυριτικό ασβέστιο.) ), E598 (αργιλικό ασβέστιο).

Αλουμίνιο στο πόσιμο νερό: Τα εργοστάσια ύδρευσης χρησιμοποιούν το αλουμίνιο ως κροκιδωτικό.

………………………………….

ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΣΑΣ …