Αρκετές εβδομάδες έχουν περάσει με τις ελλείψεις φαρμάκων στη χώρα μας να συνεχίζονται ενώ ο υπουργός υγείας, κύριος Θάνος Πλεύρης προσπαθεί να καθησυχάσει την κοινή γνώμη ανακοινώνοντας ότι οι ελλείψεις μπορούν να καλυφθούν με Γενόσημα φάρμακα. Απορίας άξιον είναι βέβαια γιατί τόσο καιρό το υπουργείο προτιμάει να συνταγογραφεί ακριβότερα φάρμακα με χρήματα που φεύγουν από τα ταμεία του κράτους αλλά ταυτόχρονα και από την τσέπη του ασθενή με την συμμετοχή του στο ποσό πώλησης του φαρμάκου; Το πολύ σοβαρό ζήτημα όμως είναι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν Έλληνες πολίτες που υποφέρουν ή ενδεχομένως και να κινδυνεύουν εάν δεν βρουν έστω κάποιο γενόσημο φάρμακο.

Παράλληλα με όσα διακυβεύονται για την δημόσια υγεία ακούγονται και ψεύδη όπως ότι αιτία των ελλείψεων είναι μεταξύ άλλων και το νέο κύμα γρίπης που ώθησε πολύ κόσμο να προμηθευτεί μεγάλο όγκο αντίστοιχων φαρμάκων. Η ανάγκη όμως για τέτοια ομάδα φαρμάκων υπήρχε από την εποχή της πανδημίας και φυσικά τότε όχι μόνο δεν σημειώθηκε έλλειψη αλλά βρέθηκαν πολύ άνετα και άμεσοι τρόποι για την παραγωγή εμβολίων για την καταστολή του ιού Covid-19. Όπως και ψεύδος είναι η ενδεχόμενη υπερσυνταγογράφηση των γιατρών η οποία όμως μπορεί πάρα πολύ εύκολα να ελεγθεί αφού είναι ηλεκτρονική και επίσης ελλείψεις υπάρχουν και σε πλήθος μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Εαν δε, οι ελλείψεις οφείλονται στις ξένες φαρμακοβιομηχανίες τότε, απ΄την στιγμή που οι εγχώριες σταμάτησαν τις εξαγωγές, μιλάμε για την απόλυτη τραγικότητα του να εξαρτώμαστε από εξωγενής παράγοντες για την υγεία των πολιτών μας! Μάλιστα όσο αφορά την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία είναι και πάλι απορίας άξιον πως θα συμβεί μέσα στο επόμενο σύντομο χρονικό διάστημα - όπως μας τάζουν οι κυβερνώντες - κάτι που δεν έχουν καταφέρει να συμβεί τόσα χρόνια.

Επίσης με την αύξηση της παραγωγής προκύπτει και το ζήτημα αυξήσεων στις τιμές των φαρμάκων. Η αναπληρώτρια υπουργός κ. Γκάγκα δήλωσε ότι από την αύξηση αυτή θα επωμίζεται ο πολίτης ένα μικρό ποσοστό ενώ όλο το υπόλοιπο θα είναι του ΕΟΠΥΥ. Σε ανάλυση του ΟΟΣΑ η αναλογία δημόσιας/ιδιωτικής κατά κεφαλήν δαπάνης στην ΕΕ για το 2019 ήταν 310€/132€ ενώ στην Ελλάδα 198€/170€. Τα στοιχεία του ΙΟΒΕ από το 2020 αποτυπώνουν ότι τα χρήματα που πληρώνουμε απευθείας από την τσέπη μας για φάρμακα είναι σήμερα το ήμισυ των δαπανών. Αποτέλεσμα προφανές από κάτι τέτοιο είναι ότι ο ασθενής θα επωμιστεί το βάρος των αυξήσεων είτε απευθείας από την τσέπη του είτε μέσω του ΕΟΠΥ που ο ίδιος και πάλι πληρώνει. Τον Έλληνα πολίτη στο θέμα της υγείας άρα κατά πόσο τον σκέφτονται οι κυβερνήτες του; Ποιος θα πληρώνει - σε χρόνο και χρήμα - εφόσον αυξήσουν την συνταγογράφηση σε φάρμακα με χρόνια χρήση (με σκοπό το μέτρο στην κατανάλωση φαρμάκων); Απ' την στιγμή μάλιστα που οι κυρίως ελλείψεις αφορούν πρόσκαιρη χρήση φαρμάκων που συνδέονται με τις ιώσεις όπως τα αντιπυρετικά.

Πίσω από το σύγχρονο παγκόσμιο ιατρικό μας σύστημα κρύβεται τόσο η πολύ μεγάλη πολιτική σκοπιμότητα όσο και πολύ μεγάλη χρηματική σκοπιμότητα. Ας μην ξεχνάμε πως πρωτεργάτης της αλλαγής από την ολιστική ιατρική και τα φυσικά φαρμακευτικά σκευάσματα στα χημικά φάρμακα που χρησιμοποιούμε σήμερα ήταν ο Τζων Ροκφέλερ -μεγαλοπρεπής, βαρόνος, ληστής, πρώτος δισεκατομμυριούχος της Αμερικής και μονοκράτορας των μονοπωλίων- ο οποίος εξαφάνισε τις φυσικές θεραπείες και έστησε την φαρμακευτική κερδοσκοπία.

Από τότε η σύγχρονη ιατρική βασίζεται κυρίως στην φαρμακολογία και την καταπολέμηση των συμπτωμάτων και καθόλου στην ίαση. "Ένα χάπι για κάθε άρρωστο" ήταν η φράση που έγινε το μάντρα της σύγχρονης ιατρικής. Έχουμε λοιπόν μια ολόκληρη κοινωνία που βασίζεται στις φαρμακευτικές εταιρείες για την ευημερία της. Το αποτέλεσμα είναι ότι είμαστε συνεχής χρήστες φαρμάκων. Τελικά μήπως μας ελέγχουν μέσα από την ανάγκη μας για φάρμακα;