ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΩΜΗΛΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ…
Η ΑΝΑΛΗΨΗ στον ουρανό
Σε μια κορυφή της Οίτης, που λέγεται «Πυρά», ανέβηκε στους θεούς. μέσα απο μεγάλη φωτιά («πυρά») ο Ηρακλής
…………………..
Ο Ηρακλής αφού κυρίεψε την Οχαλία και έστειλε την Ιόλη και τα λάφυρα στην Τραχίνα, θέλησε να τιμήσει το Δία γι’ αυτό πήγε στο ακρωτήριο Κηναίο της Εύβοιας όπου έχτισε βωμό. Ετοίμασε όλα τα απαραίτηταγια μια μεγαλοπρεπή ευχαριστήρια θυσία. Προηγουμένως όμως είχε πει στο Λίχα, τον κήρυκά του, να του φέρει από το παλάτι της Τραχίνας ένα χιτώνα και ένα ιμάτιο που ήταν συνήθεια να φοράνε στις θυσίες.
Όταν έφτασε η συνοδεία στην Τραχίνα και η Διηάνειρα έμαθε από το Λίχα ποια ήτν η Ιόλη και ότι ο Ηρακλής την αγαπούσε, την κυρίεψετυφλή ζήλια, αλλά δεν το έδειξε. Δέχτηκε την Ιόλη ευγενικά και διέταξε να την περιποιηθούν βασιλικά στο παλάτι. Θυμήθηκε όμως το ερωτικό φίλτρο που της είχε δώσει ο Κένταυρος Νέσσος πεθαίνοντας και επειδή νόμισε πως έχανε την αγάπη του Ηρακλή, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το φίλτρο για να τον ξανακερδίσει.
Ετοίμασε τη λαμπρή φορεσιά για τη θυσία, αφού προηγουμένος άλειψε το χιτώνα με το αίμα του Νέσσου, προσέχοντας όλα αυτά να τα κάνει μακριά από τις αχτίνες του ήλιου και τις φλόγες της φωτιάς, καταπώς την είχε
ορμηνέψει ο Κένταυρος. Αφού τελείωσε έκλεισε τα ρούχα μέσα σε ένα ξύλινο κουτί και τα έδωσε στο Λίχα να τα πάει στον Ηρακλή, λέγοντάς του αυτά τα ρούχα να μην τα φορέσει άλλος εκτός του Ηρακλή, να μην δει το χιτώνα το φως του ήλιου ή η λάμψη της φωτιάς και να τον φορέσει κατάσαρκα. Με τις οδηγίες αυτές ξεκίνησε ο Λίχας για την Εύβοια.
Όταν είχε πια φύγει ο Λίχας η Δηιάνειρα μπήκε στο δωμάτιο της να μαζέψει το κομμάτι το μαλλί με το οποίο είχε αλείψει το χιτώνα με το αίμα, όμως είδε ένα παράξενο πράγμα: η τούφα είχε γίνει άφαντη και στη θέση της υπήρχε μια φούχτα στάκτη μέσα σε άσπρο αφρό. Τότε κατάλαβε ότι αυτό έγινε επειδή είχε πετάξει το μαλλί σε μέρος που το είδαν οι ακτίνες του ήλιου και αμέσως κατάλαβε ότι αφού το αίμα του Κενταύρου εξαφάνισε το μαλλί, θα μπορούσε να κάνει κακό στον Ηρακλή. Τότε κατάλαβε ότι ο Νέσσος την είχε εξαπατήσει και ότι το μόνο που επιθυμούσε την ώρα που πέθαινε χτυπημένος από το βέλος του Ηρακλή, ήταν να τον εκδικηθεί. Και πράγματι οι φόβοι της δεν άργησαν να βγουν αληθινοί.
Όταν έφτασε ο Λίχας στο ακρωτήριο Κηναίο με τα δώρα της Δηιάνειρας ο Ηρακλής είχε ετοιμάσει τα σφάγια για τη Θυσία. Δώδεκα ταύρους για το Δία, δύο για τον Ποσειδώνα, μία δαμάλα για την Αθηνά και άλλα, όλα μαζί εκατό. Ο Ηρακλής φόρεσε το χιτώνα, άναψε τη φωτιά και άρχισε τη θυσία. Καθώς φούντωνε η φωτιά για τη θυσία, ο ιδρώτας έτρεχε στο κορμί του Ηρακλή και ο χιτώνας κόλλαγε πάνω του. Σε λίγο άρχισε να ενεργεί το αίμα του Νέσσου και φριχτοί πόνοι έσκισαν το κορμί του.
Φώναζε, καταριόταν το Λίχα που βρήκε τέτοιο φρικτό και ύπουλο τρόπο να τον θανατώσει, μα εκείνος έλεγε πως ήταν έργο της Δηιάνειρας. Ο
Ηρακλής μέσα στους αβάσταχτους πόνους του άρπαξε το Λίχα και τον πέταξε με τόση ορμή πάνω στους βράχους, που το κεφάλι του θρυμματίστηκε. Τρομαγμένοι όλοι κοίταζαν τον Ηρακλή να σφαδάζει και να κυλιέται στο χώμα σαν λαβωμένο ζώο. Καθώς προσπαθούσε να ξεκολλήσει το χιτώνα από πάνω του, τραβούσε μαζί και ολόκληρα κομμάτια σάρκες και ούρλιαζε φριχτά. Τέλος παρακάλεσε τον Ύλλο και τους ανθρώπους του να τον πάρουν από εκεί, και εκείνοι τον έβαλαν σε ένα καράβι να τον πάνε στο παλάτι στην Τραχίνα.
Στο μεταξύ έμαθε το φοβερό κακό η Δηιάνειρα που άθελά της προκάλεσε στον Ηρακλή και δεν άντεξε τον πόνο, πήρε ένα μαχαίρι το έχωσε ανάμεσα στα πλευρά της και σκοτώθηκε. Ο Ηρακλής όμως ούτε στην Τραχίνα μπορούσε να ησυχάσει από τους τρομερούς πόνους. Έβλεπε το τέλος του να πλησιάζει και ζήτησε να πάνε μακριά από την πόλη. Προηγουμένως όμως φώναξε τον Ύλλο και τον έβαλε να ορκιστεί πως θα πάρει την Ιόλη γυναίκα του μετά το θάνατό του.
Ύστερα έδωσε εντολή και τον πήγαν έξω 
από την πόλη, Τον πήγαν στην ψηλότερη κορυφή της Οίτης, έκοψαν ξύλα βελανιδιάς και αγριελιάς και έκαναν ένα σωρό. Τότε πρόσταξε ο Ηρακλής να τον βάλουν επάνω και ζήτησε από το παιδί του, τον Ύλλο, να βάλει φωτιά για να τον λυτρώσει από το μαρτύριό του. Ο Ύλλος όμως δεν άντεχε να το κάνει αυτό και ο Ηρακλής ζήτησε τη χάρη αυτή από τον πρώτο περαστικό. Αυτός ήταν ο Φιλοκτήτης, που έτυχε να περνάει από εκεί, ο οποίος δέχτηκε να ικανοποιήσει την επιθυμία του. Ο Ηρακλής για να τον ανταμείψει του χάρισε το τόξο και τα βέλη του. Αμέσως ο Φιλοκτήτης έβαλε φωτιά στα ξύλα.
Τότε έγινε κάτι θαυμαστό. Ξαφνικά άρχισε να αστράφτει και να βροντά, ενώ ένα πυκνό σύννεφο κατέβηκε σκέπασε την πυρά, όταν διαλύθηκε, είδαν ότι ο Ηρακλής δεν ήταν εκεί και έτσι όλοι πίστεψαν πως ανέβηκε στους θεούς. Του έκαναν αφιερώματα, όπως αυτά που κάνουν στους ήρωες και στους ημίθεους, και έφυγαν για την Τραχίνα, διαδίδοντας παντού όσα έγιναν πάνω στο βουνό, άναβαν φωτιές και πετούσαν μέσα ανθρώπινα ομοιώματα και δικαιολογούσαν αυτό το έθιμο λέγοντας ότι γινόταν εις ανάμνηση της αυτοπυρπολήσεως του Ηρακλή..
Σιγά σιγά οι άνθρωποι άρχισαν να τιμούν τον Ηρακλή σαν θεό, να φτιάχνουν ιερά του και να του προσφέρουν θυσίες.
Λατρεύτηκε σε όλη την Ελλάδα σαν σύμβολο της μυϊκής και ηθικής δύναμης, σαν σωτήρας κι ευεργέτης της ανθρωπότητας. Υπήρξε ο προστάτης των γυμναστηρίων και στην Αθήνα του είχαν αφιερώσει το Κυνόσαργες. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας τελούσαν γιορτές προς τιμήν του, που τις ονόμαζαν Ηράκλεια.
Οι φωτογραφίες του αρχαιολογικού χώρου είναι από την Πυρά του Ηρακλή στην Οίτη.
Τον Ηρακλή, του Διός τον υιό, αείσομαι,
ο οποίος γεννήθηκε μέγας άριστος από τους επιχθονίως όταν στην καλλίχορη
Θήβα μίχθεικε η Αλκμήνη με τον μελαινόνεφο Κρονίων.
Ο οποίος πριν κατά την αθέσφατη γαία και την θάλασσα
πλανόταν σταλμένος από τον άνακτα Ευρυσθέα έπραξε πολλά ατάσθαλα ο ίδιος,
και πολλά υπέμεινε. Τώρα όμως ήδη ναίει τερπόμενος στο καλό έδος του νιφόεντος Ολύμπου
και έχει την καλλίσφυρον Ήβη.
Χαίρε, άναξ, του Διός υιέ. Δείδε μας αρετή και όλβο… Ομηρικός Ύμνος Ἡρακλέους
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου