ΟΙ ΣΦΑΓΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΝΑΖΙ ( SS – Sus Scrofa ) ΓΕΡΜΑΝΟΙ … 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 1944
………….
10 Ιουνίου 1944 – Δίστομο Βοιωτίας, Ελλάδα.
…ετών 5 δολοφονήθηκε εν ψυχρώ…
…ετών 1 επίσης… ετών 3 επίσης…
…ετών 6 επίσης… ετών 10 επίσης…
…μηνών 4 επίσης… ετών 15 επίσης…
… Ο κατάλογος είναι ακόμα μακρύς…. Συνολικά 50 παιδιά κάτω των 16 ετών σφαγιάστηκαν εν ψυχρώ από ανθρωπόμορφα κτήνη, που είναι προσβολή για τα κτήνη να τα συγκρίνεις με αυτούς τους δολοφόνους, μια και το πιο άγριο ζώο στην πλάση θα σκοτώσει για να φάει ή για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δεν θα σκοτώσει για να σκοτώσει και ό,τι βρει μπροστά του …
Εκείνη την αποφράδα ημέρα του Ιουνίου του 1944 οι Γερμανοί κατακτητές δολοφόνησαν μόνο στο Δίστομο 220 αμάχους, ανάμεσα τους 50 μικρά παιδιά, ακόμα και βρέφη , γυναίκες, γέρους και στην συνέχεια αποχώρησαν αφού έκαψαν το χωριό.
Όλα είχαν ξεκινήσει το πρωί εκείνης της μέρας όταν η Γερμανική διοίκηση των Ες-Ες είχε δώσει την διαταγή να κινηθούν μονάδες της προς τα ορεινά της περιοχής από τον δρόμο που οδηγεί στην Αράχωβα για εντοπισμό και εκκαθάριση ανταρτών.
Ήδη πλησιάζοντας προς το Δίστομο σκότωσαν 6 άτομα που τα θεώρησαν ύποπτα και συνέλαβαν άλλα 12, ενώ στην συνέχεια μπήκαν στο χωριό, έκαναν πλιάτσικο εκφοβίζοντας τους κατοίκους και συνέχισαν την πορεία τους προς τα επάνω…
Την περίοδο που περιγράφουμε ο πόλεμος είχε πια κριθεί και στο Ανατολικό Μέτωπο οι Σοβιετικοί ήδη είχαν μπει στην Πολωνία, οι Σύμμαχοι είχαν αποβιβαστεί στην Νορμανδία και κατευθύνονταν προς το Παρίσι, ενώ η Ιταλία είχε ήδη συνθηκολογήσει και ήταν στα χέρια των Συμμάχων.
Η συνθηκολόγηση ωστόσο των Ιταλών στις 8/9/43 έφερε την ελληνική επαρχία στα χέρια των Γερμανών, οι οποίοι αισθάνονταν σαν παγιδευμένο θηρίο γνωρίζοντας κιόλας ότι ένα μεγάλο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας ήταν ήδη ελεύθερο.
Έτσι δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι τα περισσότερα και πιο άγρια εγκλήματα που διέπραξαν ήταν ακριβώς εκείνη την περίοδο από το φθινόπωρο του 1943 και μετά, που οι κατακτητές λειτουργούσαν με εκδικητική μανία και μίσος…
Βγαίνοντας λοιπόν από το Δίστομο οι Γερμανοί που ανήκαν στην μεραρχία των Ες-Ες της Λιβαδειάς προχώρησαν στον ορεινό δρόμο και ψηλότερα στην θέση Καταβόθρα θα έπεφταν σε ομάδες Ελλήνων ανταρτών που τους έκοψαν τον δρόμο σε μια προσπάθεια να ακυρώσουν την επιδρομή τους.
Θα επακολουθούσε σφοδρή μάχη κατά την οποία τόσο οι αντάρτες όσο και οι Γερμανοί θα έχαναν αρκετούς άνδρες, με τους δεύτερους να αναγκάζονται στο τέλος μετά την σθεναρή αντίσταση που συνάντησαν να υποχωρήσουν και έτσι η αποστολή τους αυτονόητα είχε πλέον αποτύχει.
Στην επιστροφή τους πια για την Λιβαδειά ήταν γεμάτοι θυμό και μίσος για την αποτυχία τους και αποφάσισαν να ξεσπάσουν στους αμάχους του Διστόμου που ήταν το πρόσφορο θύμα και που δεν είχαν ωστόσο καμία εμπλοκή στην διενεργειθείσα μάχη της Καταβόθρας.
Έτσι μπήκαν στο χωριό κι άρχισαν να σκοτώνουν όποιον έβλεπαν στον δρόμο αρχικά και μπαίνοντας στην συνέχεια μέσα στα σπίτια πόρτα – πόρτα χωρίς καμία διάκριση… βρέφη, παιδιά, γυναίκες, υπερήλικες κανένας δεν γλύτωσε εκτός όσων πρόλαβαν να φύγουν από το χωριό στα γύρω βουνά…
Αφού τελείωσαν την σφαγή, πυρπόλησαν το χωριό και έφυγαν για την Λιβαδειά εξακολουθώντας να σκοτώνουν σε όλη την διαδρομή όποιον έβλεπαν μπροστά τους…
Υπολογίζεται ότι συνολικά σκότωσαν στην ευρύτερη περιοχή μαζί με το Δίστομο πάνω από 500 άτομα όλων των ηλικιών…
Το συγκεκριμένο Σύνταγμα των Ες Ες είχε κάνει και την σφαγή στην Κλεισούρα της Καστοριάς όπου είχαν σκοτώσει κατά παρόμοιο τρόπο 280 άτομα…
Ένας από τους βασικούς υπεύθυνους της σφαγής ο υπολοχαγός Χανς Ζάμπελ εντοπίστηκε με το πέρας του Πολέμου στο Παρίσι και εκδόθηκε αρχικά στην Ελλάδα όπου και παραδέχθηκε το έγκλημα ισχυριζόμενος βέβαια ότι εκτελούσε διαταγές.
Παρέμεινε στην φυλακή μέχρι τον Αύγουστο του 1949 όπου και εκδόθηκε στην Γερμανία μετά από αίτημα των Γερμανών και μη τον είδατε τον ” Παναή ” έκτοτε… όπως βέβαια κι όλους σχεδόν τους υπόλοιπους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας που έδρασαν εντός του ελληνικού εδάφους, που οι περισσότεροι στην συνέχεια βρήκαν θέσεις ευθύνης στο νέο Γερμανικό μεταπολεμικό κράτος , το οποίο βέβαια μέχρι και σήμερα αδιαφορεί και κωφεύει σε οποιαδήποτε νύξη για καταβολή κάποιου τιμήματος για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εν Ελλάδι κατά την περίοδο της Κατοχής…
……………………………………………………………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου