Κλαίει μέχρι σήμερα η ψυχή του Γέρου του Μοριά
Ο κόσμος κυβερνάται από τελείως διαφορετικά άτομα από αυτά που κάποιοι νομίζουν. Benjamin Disraeli: Coningsby, 1844 (ή Earl of Beaconsfield, 1804-1881).
Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξαντρο, είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε (τουλάχιστον) τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη…Νίκος Δήμου
Ο (νεο) Έλληνας, ξεχνάει συνήθως ότι σαν σήμερα δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Εμφυλίου Πολέμου (Ιούλιος 1824 – Ιανουάριος 1825), ο γιός του Κολοκοτρώνη, τον σκότωσαν σε τελική ανάλυση για ένα ληστρικό δάνειο 800.000 λιρών με τον οίκο Λόφναν .
<<Κρατάω 49 χρόνους στο χέρι το σουλντάδο ( ντουφέκι) και πολεµώ για την πατρίδα. Πολεµούσα νύχτα-µέρα για την πατρίδα. Πείνασα, δίψασα, δεν κοιµήθηκα µια ζωή. Είδα τους συγγενείς µου να πεθαίνουν, τ’ αδέρφια µου να τυραννιούνται και τα παιδιά µου να ξεψυχάνε µπροστά µου. Μα δεν δείλιασα. Πίστευα πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για τη λευτεριά µας και πως δεν θα την έπαιρνε πίσω….Ύστερα από τον φόνο του κυβερνήτη η πατρίδα ήτανε χωρισµένη στα δύο. Εγώ έκαµα ό,τι µπορούσα για να σταµατήσει ο εµφύλιος σπαραγµός. Όταν έµαθα την εκλογή του βασιλιά, του έστειλα, µαζί µε τους φίλους µου, µια αναφορά φανερώνοντας την αφοσίωσή µας. Όταν ήρθε στ’ Ανάπλι, σκόρπισα τους ανθρώπους µου και εγώ τράβηξα στο περιβόλι µου να ησυχάσω.>> Απόσπασμα απο την απολογία του Γέρου του Μοριά στην δίκη του.
Όποιος λαός κι αν καταγόταν από τους αρχαίους Έλληνες, θα ήταν αυτόματα δυστυχισμένος. Εκτός αν μπορούσε να τους ξεχάσει ή να τους ξεπεράσει. Νίκος Δήμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου