Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Τε.09-Νοέ11-2022 - 05:49

μερίδιο

Facebook

Twitter

Pinterest

WhatsApp

Reading Time: 17 minutes

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

3η ενημέρωση

ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΦΟΡΕΘΗΚΕ ΔΕΡΑΣ ΣΤΟΝ ΜΙΘΡΑΪΣΜΟ;

——————————-

Ιδιοποιημένα και στρεβλωμένα τελετουργικά. ..Σε λέξεις όπως θεός, Λόγος, θρησκεία, εκκλησία, και πολλές άλλες αλλοιώθηκε η έννοια τους…γιατί;

ΓΙΑΤΊ ΈΓΙΝΑΝ ΌΛΑ ΑΥΤΆ; γιατί τόσο μίσος που δεν ταιριάζει σε θρησκεία; που ακόμα και ο πλέον μισαλλόδοξος βάρβαρος δεν φτάνει σε τέτοια ακραία πώρωση…ο χριστιανισμός γιατί ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε μίσος, επιλεκτικά, στοχευμένα και ειδικά ΜΟΝΟ στον Έλληνα;

-Γιατί δεν μίσησε τόσο κανένα άλλο έθνος από τα τόσα που ήταν ταυτόχρονα υπόδουλα στην Ρωμαίικη αθλιότητα του ψευδο-Βυζαντίου;

-Γιατί ο αλλόθρησκος Ρωμιός αυτοκράτορας το επέτρεψε;

…και γεννάται αμέσως το ερώτημα, ΠΌΤΕ ο ξεχασμένος και σχεδόν ανύπαρκτος μέχρι την εποχή του Κωνσταντίνου χριστιανισμός, ξαφνικά θέριεψε, έγινε από τη μια μέρα στην άλλη ο αγαπημένος του Αυτοκράτορα ο οποίος αν και Μιθραϊστής μέχρι τον θάνατο του, αντί τον τότε διαδεδομένο Μιθραϊσμό, ξαφνικά επιβάλλει δια ροπάλου τον χριστιανισμό, ο οποίος την ίδια μέρα κιόλας ξεκίνησε αυτό το επιλεκτικό μίσος εναντίον του συγκεκριμένου Ελληνικού Έθνους;

Πως κι έχει τη δύναμη η θνήσκουσα αντι-Ρωμαϊκή δήθεν θρησκευτική οργάνωση του Εβραίου Σαούλ(Παύλου), που είχε σκοπό να γκρεμίσει την Ρώμη εκ των έσω για να απελευθερώσει την Ιουδαία, …πως μπόρεσε να “αναστηθεί” εν μία νυκτί και να επιβάλει με ωμή αυταρχικότητα την εσωτερική πολιτική του κράτους το οποίο είχε προσπαθήσει να υπονομεύσει;

Πως και ο Ρωμιός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος όχι μόνο το επέτρεψε αλλά και το επέβαλε με θέρμη;

…τόσο βλάκας ήταν ή πολλά παμπόνηρος, που πήρε μια θνήσκουσα, σχεδόν ανύπαρκτη πια, ανατρεπτική αντικρατκή οργάνωση και την πρόβαλε ως αναγνωρισμένη του κράτους δήθεν θρησκεία με μόνο όρο και πραγματικό σκοπό την κατεδάφιση του Ελληνισμού, διότι η τεράστια <<Αυτοκρατορία των Ρωμαίων της Ανατολής>> των Ρωμιών πλέον κινδύνευε να διαλυθεί.

Το όνομα Έλληνας ήταν απαγορευμένο επί ποινής ΘΑΝΑΤΟΥ. Συκοφαντήθηκε ανελέητα και κακόβουλα, έγινε συνώνυμο του “ειδωλολάτρη”, μία λέξη ειδικά κατασκευασμένη για τους Έλληνες μόνο με λύσσα.

Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του ψευδεπίγραφου “Βυζαντίου” και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον Έλληνα και για αυτό έγινε αφελληνισμένος Ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό.

ΓΙΑΤΙ;

Για να λάβουμε τις λογικές αυτονόητες απαντήσεις ας τα δούμε με νηφαλιότητα όλα από την αρχή:

——————————-

Όλες οι αιμοδιψείς εντολές του Γιαχβέ(Θεού) στην “Βίβλο” αποσκοπούσαν στην πρόθεση των συγγραφέων, που κατασκεύασαν αυτόν τον χαραχτήρα ματαιόδοξου και αυταρχικού μονάρχη, να προτρέπουν μέσω του φόβου έναν βάρβαρο λαό να καλυτερεύσει τις συνθήκες διαβίωσης του. Ο χριστιανισμός όμως γιατί αναμοχλεύει αυτήν την τακτική του τρόμου και απαιτεί ακόμα πιο αιμοσταγείς επιταγές;

Συνήθως εξιστορούμε το μένος των παπάδων και την θηριωδία των αυτοκρατόρων στην σφαγή των Ελλήνων και στο γκρέμισμα του Ελληνισμού, αλλά μάλλον από το αρνητικό επώδυνο συναίσθημα που προκαλεί η αφήγηση αλλά και από την ικανοποίηση ότι καταφέραμε σε πέρας ένα σημαντικό μήνυμα, …προσπερνάμε αλόγιστα κάτι εξόχως σημαντικό:

– Θα έπρεπε οι παπάδες να είναι πολύ πιο μανιασμένοι κατά των Ελλήνων (που είναι βέβαια υπερβολή ακόμα και για ανείπωτη μισαλλοδοξία βαρβάρων) και να προτρέπουν την εξόντωση Ελληνισμού στους αυτοκράτορες οι οποίοι θα έπρεπε κάποιες φορές τουλάχιστον να είναι κάπως απρόθυμοι να υπακούσουν τους θρησκευτικούς ηγέτες γιατί αν δεν υποτιμάμε την νοημοσύνη κανενός, αυτοί που μπορούν να έχουν τα πάντα γιατί να είναι πιστοί σε ανοησίες;

Όμως αν κοιτάξουμε με προσοχή, η μεθοδικά συνεχιζόμενη επί αιώνες θηριωδία των αυτοκρατόρων, στηριζόμενη και με διαχρονικά συνεχιζόμενο νομοθετικό πλαίσιο, υπερβαίνει κατά πολύ το μένος των παπάδων. Ας θυμηθούμε ότι ο αυτοκράτορας προέδρευε της «ιεράς» συνόδου και κατεύθυνε τις αποφάσεις της. Πολύ αργότερα “σηκωθήκαν τα αγγούρια και πήδηξαν τον μανάβη”, οπότε η εκκλησιαστική αρχή έστεφε αυτοκράτορες και ασκούσε επιρροή στην επιλογή τους.

Οδηγούμεθα λοιπόν στην υποψία πως το σχέδιο εξόντωσης του ελληνισμού ξεκινά από την πολιτική ηγεσία. Υπήρχε όμως κίνητρο;

Την ιδέα την έδωσε ο αείμνηστος Δ. Λιαντίνης σε μια διάλεξη του σε φοιτητές στο θέατρο του Ηρώδη του Αττικού με τίτλο «πέθανε ο θεός»…μεταξύ άλλων είπε: «ο Χριστός με την σπάθα του σκότωσε τον αρχαίο κόσμο» πώς; «με την απόλυτη ανατροπή των αξιών του αρχαίου κόσμου…. Η δύναμη έγινε αδυναμία, ο πλούτος φτώχεια, η γνώση επιδίωξη της πνευματικής πτώχευσης»

…βέβαια και στην πραγματικότητα ακολούθησε η πλήρης ανατροπή του αξιακού συστήματος των Ελλήνων. Γιατί όμως; Δεδομένης της αποδεδειγμένης ιστορικής ανυπαρξίας του Ναζωραίου, τότε ποιος είχε κίνητρο να το επιδιώξει; Και ποιόν εννοεί ο Λιαντίνης; Πολλά στοιχεία από την μελέτη των κειμένων της λεγόμενης “Καινής Διαθήκης” συμπλέουν στο πότε και στο γιατί της τερατογέννεσης του χριστιανισμού. …προφανώς ο μεγάλος Έλληνας δάσκαλος ήξερε! όμως συνεπής με τους κανόνες της λογικής και κατά συνέπεια και της ελληνικής διδασκαλίας, δεν λέει, δεν αποκαλύπτει αλλά προσφέροντας συνταραχτικά στοιχεία, κινεί το ενδιαφέρον για αμφισβήτηση και αναζήτηση ώστε ο καθένας να φτάσει ίδιων δυνάμεων στο ξέφωτο της αλήθειας και ενδόμυχα να την ομολογήσει.

Σοφή προσέγγιση γιατί ζούμε στην εποχή που κυριαρχεί το ασύστολο ψεύδος (κρυφό σχολειό, “Βυζάντιο” ) και κυβερνά το χρήμα…

https://www.youtube.com/watch?v=x2DzL5fBWg8

Οι εντολοδόχοι του Ηλιολάτρη Μιθραϊστή “Μεγάλου” Κωνσταντίνου, οι κρυφοί συγγραφείς(και όχι αντιγραφείς ή μεταφραστές) των ευαγγελίων (που για να μην αμφισβητούνται, στο εξής θα λέγονται θεόπνευστα), δεν ανησύχησαν για κάποια αντίδραση για τα τερατώδη εδάφια που προσέθεταν παρά το ότι βρίσκονταν στο επίκεντρο ενός τεράστιου πολιτισμού.

Ο αυτοκράτωρ ήτο σίγουρος πως ουδείς των αντιφρονούντων δεν θα εγείρετο από την τάφρο του αίματος. Ήταν αποφασισμένος. Έπρεπε…

Η τεράστια Αυτοκρατορία των Ρωμαίων της Ανατολής(1) κινδύνευε να διαλυθεί. Πάρα πολλά διαφορετικά έθνη, ήθη και έθιμα, για τον καθένα χρειάζονταν διαφορετική αντιμετώπιση …και πάνω από όλα αυτά, τώρα την εποχή των ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, απλώνονταν όλο και περισσότερο το Ελληνικό Αξιακό Σύστημα: η Γνώση, η Παιδεία η Φιλοσοφία, η κοινή Λογική, η Ελεύθερη έκφραση, οι Αρετές Παρρησίας, και Δικαιοσύνης, ο Έρωτας για Ελευθερία, ο Ηρωισμός, η Δημοκρατία, η ευσεβής αλλά και αμφίδρομα φιλική στάση του Ανθρώπου έναντι του Σύμπαντος Κόσμου και της Νομοτέλειας του.

Ο Κωνσταντίνος ήταν πολύ ενοχλημένος. Σε τέτοιο κλίμα πώς να επιβληθεί η τυραννία; Η στρατιωτική βία δεν έφτανε πια.

Με τις πολύτιμες συμβουλές της μητέρας του, η οποία είχε φίλους συμβουλάτορες κάποιους Ιουδαίους απεσταλμένους, στων οποίων τις μακροχρόνιες φιλοδοξίες για παγκόσμια κυριαρχία βόλευε γάντι όσα συμβούλευσαν την κυρά Ελένη (πρώην πόρνη στο καπηλειό του πατέρα της) να πείσει το καμάρι της εν καιρό πως η μόνη λύση ήταν η ανατροπή του επικρατούντος Ελληνικού Αξιακού συστήματος, το οποίο εμπόδιζε και τα κυριαρχικά σχέδια των Ιουδαίων που επίσης απαιτούσε αποβλακωμένες κοινωνίες, αποκομμένες από τον εθνισμό τους. Όμως στην παρούσα ελληνιστική κοινωνία που οι μορφωμένοι με κριτική ικανότητα πλειοψηφούσαν ήταν αδύνατον η προσχεδιασμένη ανατροπή των Αξιών. Ούτε ο αυτοκράτορας μπορούσε να προκαλέσει ανοιχτή σύγκρουση, η διάλυση θα ερχόταν μια ώρα αρχύτερα.

Έπρεπε όμως……ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕΙ ΤΑ ΠΑΜΠΟΛΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΕΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΟΙΟΓΕΝΗ ΥΠΑΚΟΥΗ ΜΑΖΑ, ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ. και το κύριο εμπόδιο, ο εχθρός, λέγονταν Ελληνισμός με ότι περιλάμβανε.

Για τον σκοπό αυτό χρειαζόταν οι αυστηρές επιταγές μιας νέας “θρησκείας” καλυμμένης στον χιτώνα της παλαιότερης κι επικρατέστερης, με απαλή σταδιακή επικάλυψη με το εκκολαπτόμενο χριστιανικό κατασκεύασμα.

Η ΛΕΞΗ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΕΠΙ 1.500 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΟΙΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο χριστιανισμός στην εποχή του Κωνσταντίνου δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένος, οι χριστιανοί αποτελούσαν τότε μια πολύ μικρή μόνο μερίδα του πληθυσμού, μια ασήμαντη και ανίσχυρη ομάδα, απομεινάρια του αποτυχημένου αντιρωμαϊκού Παυλικού κινήματος, οπότε δεν ήταν καθόλου αυτονόητη ούτε αναπόφευκτη η υποστήριξή τους από έναν αυτοκράτορα.

Το παλαιό αποτυχημένο “χριστιανικό” κίνημα του Σαούλ είχε περιθωριοποιηθεί μετά την μάταιη προσπάθεια του να καταφέρει εκ των έσω κοινωνικό πλήγμα στην Ρώμη και να την διαλύσει έχοντας αποτύχει κάθε άλλη προσπάθεια απελευθέρωσης της Ιουδαίας από τον Ρωμαϊκό ζυγό που είχε διαδεχτεί τον Ελληνικό.

Θα εξαφανίσουν τα λιγοστά «ιερά» κείμενα τους αφού πρώτα τα τροποποιήσουν και τα επεκτείνουν στις ανάγκες των σχεδίων του αυτοκράτορα και ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΊΔΡΑΣΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΥΨΟΥΝ ΠΟΛΥ ΕΛΑΦΡΑ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝΤΑ ΣΤΑ ΠΛΗΘΗ ΜΙΘΡΑΪΣΜΟ.

<<ΑΜΜΩΜΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΘΝΗΤΗ ΠΑΡΘΕΝΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΣΕ ΣΤΑΒΛΟ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΛΑΜΠΕ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥΣ, ΧΡΥΣΟ, ΛΙΒΑΝΙ ΚΑΙ ΣΜΥΡΝΑ. Το «ΠΑΙΔΙ» ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ, ΕΙΧΕ ΔΩΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΞΕ ΤΗΝ “ΑΓΑΠΗ” ΣΤΟΥΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΩΣΑΝ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΛΗΦΘΗ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ!!!

Σε ποιον αναφέρεται η παράγραφος;

Ποιος είναι αυτός;

Μα φυσικά ο Μίθρας της ΠΑΝΑΡΧΑΙΑΣ ΠΕΡΣΙΚΗΣ

Μ Υ Θ Ο Λ Ο Γ Ι Α Σ!!!

…το επίκεντρο λατρείας του Μιθραϊσμού.

-κι αν αυτός είναι ο Μίθρας τότε ο Χριστός ποιος είναι;

…τι θα έλεγες αν έπαιρναν το βιογραφικό σου και του άλλαζαν μόνο το όνομα; “Σουλεϊμάν Τούρκλογλου”; !!! …όμως οι γνωστοί σου θα ήξεραν ότι είναι απάτη και ότι πρόκειται για σένα, γιατί ταιριάζει κατά γράμμα στα γεγονότα της ζωής σου, τα ξέρουν και θα έλεγαν ότι πρόκειται για πλαστό ΑΝΎΠΑΡΚΤΟ πρόσωπο!

….το ίδιο έγινε στο μυθολογικό πρόσωπο του Μίθρα!!!

ΓΙΑΤΙ;

<<Μίθρας και Χριστός, ….μια μόνο βιογραφία για δύο φανταστικές προσωπικότητες, η μία μυθολογική και η άλλη επίπλαστη, …λύνουν τον γόρδιο δεσμό της φαντοματικής γέννησης του χριστιανισμού υπό το πρίσμα της σκοπιμότητας…>>

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η αμφίεση των “Βυζαντινών”(1) βασιλέων και κατά συνέπεια των χριστιανών αρχιερέων, παρέπεμπε και παραπέμπει ακόμα σε αυτήν των Περσών αυτοκρατόρων.

Τον αρχικά Μονοθεϊστικό Μιθραϊσμό εισήγαγαν τα Ρωμαϊκά στρατεύματα, αφού τον προσάρμοσαν στην Ελληνική Πολυθεϊστική Κοσμοαντίληψη και τον σύνδεσαν με ΉΛΙΟ Ηρακλή – Απόλλωνα -Διόνυσσο!

Παρόμοιοι είναι οι μύθοι και των Κρίσνα, Ορφέα.

Μιθραϊστής Ηλιολάτρης ήταν και ο Κωνσταντίνος μα ο αδίστακτος μετέτρεψε τον Περσικό Μύθο σε δήθεν “ιστορική” πραγματικότητα.

Αυτή η ελαφρά επικάλυψη του αρχαίου Περσικού Μύθου αποτελεί τεκμήριο της εποχής και της ανάγκης νέας ένεκα δόλου κρυφής συγγραφής και προσαρμογής των ευαγγελίων, ενώ οι Παυλικοί “χριστιανοι” δεν είχαν κανένα λόγο να επισκιαστούν αναφερόμενοι στην Παρσική μυθολογία, άγνωστη στην Μεσόγειο την εποχή τους.(3) Διαφορετικά ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί ο χριστιανισμός επικάλυψε ΜΟΝΟ επιφανειακά τον ευρύτατα διαδεδομένο τον Μιθραϊσμό επί Κωνσταντίνου ο οποίος αν και Μιθραϊστής αντί του Μιθραϊσμού επιβάλλει δια ροπάλου τον ασήμαντο την εποχή του Χριστιανισμό ως αναγνωρισμένη θρησκεία από το κράτος;

Άλλο ένα σημαντικό τεκμήριο αποτελεί ότι κατά την χριστιανική παράδοση, 72 Ιουδαίοι λόγιοι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου άρχισαν το έργο της μετάφρασης της Π.Δ. περίπου το 280 π.α.χ.χ. Αργότερα και χάριν συντομίας καθιερώθηκε ο αριθμός 70, κι έτσι προέκυψε η ονομασία <Μετάφραση των Εβδομήκοντα> Προφανώς, η μετάφραση αυτή ολοκληρώθηκε μέσα στο 3ο αιώνα π.α.χ.χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Β’ του Φιλάδελφου. Η γλώσσα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα ήταν η κοινή ελληνική που μιλιόταν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά τον 3ο και 2ο αιώνα π.α.χ.χ.

“Εκκλησιαστικές” πηγές λένε όμως ότι στην Καινή Διαθήκη, οι περισσότερες από τις 320 κατά λέξη παραθέσεις, από το σύνολο των περίπου 890 παραθέσεων και αναφορών, στην Παλαιά Διαθήκη βασίζονται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα!!!! Πάντα “εκκλησιαστικές” πηγές λένε ότι σήμερα υπάρχουν διαθέσιμα εκατοντάδες χειρόγραφα της ελληνικής Μετάφρασης των Εβδομήκοντα σε περγαμηνή βέλουμ, καθώς και σε άλλα είδη περγαμηνής, και ότι μερικά απ’ αυτά, ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ (δεν λέει αντιγράφτηκαν) μεταξύ του 4ου και του 9ου αιώνα μ.α.χ.χ, είναι σημαντικά… και διερωτώμεθα πόσους αιώνες έζησαν οι 70α;!!! Προφανώς ο Κωνσταντίνος, οι γραφιάδες του και οι διάδοχοί του ανήκουν στους “αθάνατους” 70κοντα!!!

Ο Κωνσταντίνος απάλλαξε τον κλήρο από φορολογικές υποχρεώσεις, παραχώρησε το δικαίωμα ιδιοκτησίας και αποδοχής κληρονομιών στην “Εκκλησία”, καθιέρωσε την Κυριακή ως επίσημη ημέρα ανάπαυσης, αναγνώρισε όλες τις χριστιανικές εορτές ως κρατικές, αποτύπωσε ΚΑΙ χριστιανικά σύμβολα στα νομίσματά του και ανέγειρε εντυπωσιακές “εκκλησίες” με χρήματα του αυτοκρατορικού ταμείου σε όλη τη ρωμαϊκή επικράτεια.

Ο δημοφιλής λαϊκός Μιθραϊσμός παρέμεινε αλλά με διαφορετικά ονόματα πρωταγωνιστών και προπάντων με “ιερά” κείμενα προσαρμοσμένα στις ανάγκες του αυτοκράτορα.

Σημαντική είναι επίσης η μαρτυρία του σύγχρονου των γεγονότων αυτοκράτορα Ιουλιανού, που πιθανότατα είχε αντιληφθεί τις μυστικές υπόγειες ενέργειες του εξαδέλφου του Κωνσταντίνου. Το εύστοχο σύγγραμμα του από χριστιανό πισώπλατα δολοφονηθέντος αυτοκράτορα ενώ μαχόταν κατά των Περσών, …βέβαια το εξαφάνισαν στην πυρά, αλλά το κείμενο του ανασυναρμολογήθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του από κείμενα χριστιανών απολογητών που επιχείρησαν να το αντικρούσουν και εντελώς ανόητα δεν έκαψαν κείμενα ομόδοξων τους οι οποίοι βέβαια αν υπήρχαν κατηγορίες απ’ ευθείας στον Κωνσταντίνο τις απέκρυψαν από το: ΚΑΤΑ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ – ΦΛΑΒΙΟΣ ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Μέρος 1ο[1].

<<Μου φαίνεται σωστό να εκθέσω σε όλους τους ανθρώπους τους λόγους για τους οποίους πείστηκα ότι η μηχανορραφία των Χριστιανών δεν είναι παρά ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που υπαγορεύτηκε από κακή πρόθεση. Μην έχοντας τίποτα θεόπνευστο, και εκμεταλλευόμενη πέρα για πέρα το κομμάτι εκείνο της ψυχής που αρέσκεται στις φανταστικές ιστορίες και που είναι παιδαριώδες και ανόητο, κατάφερε να κάνει τις τερατώδεις αφηγήσεις(μυθολογικές) να φαίνονται αληθινές.>>

…μια ευθεία βολή που τεκμηριώνει από αξιόπιστο ευγενή αυτόπτη μάρτυρα, ότι περιγράφουμε σε αυτήν την αποκαλυπτική μελέτη – έρευνα!

Τόσο «ελαφρά επικάλυψη» λοιπόν, …ορίστε και το «κατά το δοκούν»: <<Μη νομίσετε ότι ήρθα να φέρω ειρήνη στη γη. Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη αλλά μαχαίρα. 35 Γιατί ήρθα να διχάσω τον άνθρωπο κατά του πατέρα του και την κόρη κατά της μητέρας της και τη νύφη κατά της πεθεράς της, εχθροί του ανθρώπου οι οικοιακοί αυτού” Ματθ. 10: 34-42…

ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ “ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΥ ΘΕΑΝΘΡΏΠΟΥ”, τον οποίο προήγαγαν σε ομοούσια υπόσταση του Ιεχωβά, ΣΕ ΤΙ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΣΑΝ ΑΝ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΛΩΝ ΝΕΟΚΑΤΗΧΗΘΕΝΤΩΝ ΝΑ ΣΥΝΑΙΝΟΥΝ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΙΟ «ΑΤΙΘΑΣΑ» ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΝΑ ΣΦΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ… ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΙ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ ΝΑ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΠΙΝΝΟΗΣΗΣ ΠΡΩΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΣΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΗΘΗ.(2)

ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΕΔΑΦΙΑ «κατά το δοκούν» ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ…

Ο Παύλος ως αντιΡωμαϊκή οργάνωση δεν είχε κανένα λόγο να στηρίξει τέτοια εδάφια αντίθετα στις προθέσεις του…Ο Κωνσταντίνος όμως;;

και ακόμα:

->πρέπει να παραμείνετε δούλοι …τον Θεό φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε με ειλικρίνεια διότι την εξουσία αυτή του την ανέθεσε ο Θεός!

-Προς Τιμόθεον 6:1 Οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι, τους ιδίους δεσπότας πάσης τιμής αξίους ηγείσθωσαν, ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλία βλασφημηται.

-Προς Τιμόθεον 6: 15 – 16 ….ο μακάριος και μόνος δυνάστης, ο βασιλευς των βασιλευόντων και κύριος των κυριευόντων, ο μόνος εχων αθανασίαν, φως οικών απρόσιτον, ον ειδεν ουδεις ανθρώπων ουδε ιδειν δύναται. ω τιμη και κράτος αιώνιον.

-ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3. 22 Οι δουλοι, υπακούετε κατα πάντα τοις κατα σάρκα κυρίοις, μη εν οφθαλμοδουλία ως ανθρωπάρεσκοι, αλλ’ εν απλότητι καρδίας, φοβούμενοι τον κύριον.

-ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 6:1 Οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι (τα υπόδουλα έθνη), τους ιδίους δεσπότας πάσης τιμης αξίους ηγείσθωσαν, ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλία βλασφημηται. 2 οι δε πιστους εχοντες δεσπότας μη καταφρονείτωσαν, οτι αδελφοί εισιν. αλλα μαλλον δουλευέτωσαν, οτι πιστοί εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσίας αντιλαμβανόμενοι.

-ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ: 13:1 Πασα ψυχη εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω. ου γαρ εστιν εξουσία ει μη υπο θεου, αι δε ουσαι υπο θεου τεταγμέναι εισίν. 2 ωστε ο αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του θεου διαταγη ανθέστηκεν, οι δε ανθεστηκότες εαυτοις κρίμα λήμψονται.

-ΠΕΤΡΟΥ Α’ 2, 13 Υποτάγητε πάση ανθρωπίνη κτίσει δια τον κύριον. ειτε βασιλει ως υπερέχοντι, 14 ειτε ηγεμόσιν ως δι’ αυτου πεμπομένοις εις εκδίκησιν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων. 15 οτι ουτως εστιν το θέλημα του θεου, αγαθοποιουντας φιμουν την των αφρόνων ανθρώπων αγνωσίαν. ……17… τον θεον φοβεισθε, τον βασιλέα τιματε.

Στο ΚΑΤ Α ΛΟΥΚΑ (19.27) Ο Ιησούς τελειώνει την παραβολή των 10 μνών με το εξής δίδαγμα: “…πλην τους εχθρούς μου εκείνους τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ΄ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου. “

…ΕΕΕ ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙ.

–Το κίνημα του Σαούλ(Παύλου) έφερε τμήμα της “Παλαιάς Διαθήκης” που θα υιοθετήσουν αυτούσιο καθόσον αναφερόταν στην ενεργή Ιουδαϊκή “θρησκεία” ήδη εχθρικά διατεθειμένη έναντι του Ελληνισμού για δικούς της λόγους και αυτή η στοχοποίηση του ελληνισμού αρκούσε στον αυτοκράτορα. Από τις αμέτρητες αναφορές, παραθέτουμε ένα μικρό δείγμα:

1. ΖΑΧΑΡΙΑΣ Θ’, 13 …καί εξεγερώ τα τέκνα σου Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων καί ψηλαφίσω σε ως ρομφαίαν μαχητού.

2. ΗΣΑΪΑΣ Θ’, 11-12 καί ράξει ο θεός τους επισταμένους επί όρος Σιών επ’ αυτούς καί τους εχθρούς αυτών διασκεδάσει, Συρίαν αφ’ ηλίου ανατολών καί τους Ελληνας αφ’ ηλίου δυσμών, τους κατεσθίοντας τον Ισραήλ όλω τω στόματι, επί πάσι τούτοις ουκ απεστράφη ο θυμός, αλλ’ έτι χείρ υψηλή.

3. ΙΕΖΕΚΙΗΛ ΚΕ’, 16-17 Δια τούτο τάδε λέγει Κύριος: ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφίλους καί εξολοθρεύσω Κρήτας καί απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν. Καί ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας, καί επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος εν τω δούναι την εκδίκησιν μου επ’ αυτούς.

4. ΑΜΩΣ Α’, 7-8 Καί εξαποστελώ πυρ επί τα τείχη Γάζης καί καταφάγεται τα θεμέλια αυτής. Και εξολοθρεύσω κατοικούντας εξ Αζώτου, καί εξαρθήσεται φυλή εξ Ασκαλώνος, καί επάξω την χείρα μου επί Ακκάρων, καί απολούνται οι κατάλοιποι των αλλο­φύλων, λέγει Κύριος.5. ΣΟΦΟΝΙΑΣ Β’, 4-6 …διότι Γάζα διηρπασμένη έσται, καί Ασκαλών εις αφανισμόν..

Τελικά για την επιβολή του ο χριστιανισμός μπόρεσε τόσο εύκολα να δανειστεί τις σκιές-πληγές της Παλαιάς Διαθήκης, την πυρπολητική δάδα του Αβραάμ και την κατεδαφιστική σφύρα του Μωυσή… και να κάνει μέγα θόρυβο περί χριστιανικής “αγάπης” νοούμενης μεταξύ των πιστών.

Αλήθεια, μήπως επιτέλους μπορούμε να διακρίνουμε ότι η “αγάπη” ήταν το δόλιο προσκλητήριο και το καταλληλότερο ιστορικό άλλοθι στον τον φόνο ενός πολιτισμού;

Μήπως από την ιστορική πια αυτή απόσταση της εποχής μας, μπορούμε να διακρίνουμε ότι αυτή ακριβώς η “Αγάπη”, ήταν η ιδεώδης αρχή μιας απίστευτης σε έκταση και μανία κατασυντριβή του Ελληνικού πολιτισμού, που κανένα μίσος δεν θα πετύχαινε καλύτερα; (4)

Η φαινομενικά αντιφατική πολιτική του Κωνσταντίνου απέναντι στο χριστιανισμό αναδεικνύει ότι σαφώς δεν θρησκευόταν στο ίδιο του το κατασκεύασμα.

Ο Κωνσταντίνος δεν απέβαλε ποτέ την ιδιότητα του pontifex maximus του υπάτου αρχιερέα) της παραδοσιακής θρησκείας των Ρωμαίων, δεν εξαφάνισε τα εθνικά σύμβολα από τα νομίσματά του (για παράδειγμα, στα νομίσματά του εμφανίζονται οι θεοί Δίας Σωτήρ, Άρης Σωτήρ, Ηρακλής Νικητής, Ήλιος, Ίσιδα, Σέραπις και Άνουβις), ενώ παράλληλα κυκλοφορούσαν και νομίσματα με χριστιανικά σύμβολα, στην Αψίδα του αυτοκράτορα στη Ρώμη, που ανήγειρε προς τιμήν του η ρωμαϊκή Σύγκλητος σε ανάμνηση της μάχης του 312, δεν κατονομάζεται ξεκάθαρα ο χριστιανικός Θεός ως ο προστάτης του, παρά υπάρχει μια παράσταση του θεού Ήλιου και η μονοθεϊστική ασαφής επιγραφή instinctu divinitatis με την έμπνευση της θεότητας νικά ο αυτοκράτορας). Ταυτόχρονα, ο Κωνσταντίνος συμβουλευόταν μάντεις και αστρολόγους μέχρι το τέλος της ζωής του.

Άρα κουραφέξαλα, …ΔΕΝ πίστευε στον χριστιανισμό, απλά είχε κατασκευάσει την χριστιανική “εκκλησία”, ένα πολιτικό εργαλείο χειραγώγησης και καταστολής των μαζών και της ανέθεσε την εξόντωση του ελληνισμού, την κατεδάφιση του πολιτισμού του.

Ο Κωνσταντίνος με τα φιλόδοξα σχέδια του για το Βασίλειο των Ρωμαίων της Ανατολής του οποίου υπήρξε Βασιλεύς κατάφερε να χαράξει μια μακροχρόνια επίμονη επιθετική πολιτική και να την κληροδοτήσει στους διαδόχους των διαδόχων του ανά τους αιώνες, που θα θωράκιζαν την πολιτική αυτή με συνεχώς επεκτεινόμενη σκληρή νομοθεσία που σώζεται μέχρι σήμερα σε δύο τίτλους:

Codex Theodosianus XVI x de Paganis, Sacrificiis et Templis, και Codex Iustinianus I.I x de Paganis, Sacrificiis et Templis

Και όχι μόνο,…αυτή η ελληνοκτόνος πολιτική – τακτική – ψευδοθρησκεία ενυπάρχει ακόμα το 1453 στο δίλημμα του, διώχτη των Ελληνιστών του Πλήθωνος Γεμιστού, Πατριάρχη Γεννάδιου Σχολάριου:ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΩΘΕΙ, Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Ή Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΗΤΑΝ ΣΑΦΗΣ: Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΚΑΙ Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ «ΕΥΓΕΝΟΥΣ» ΑΥΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ.

Σύμφωνα με τον Γεννάδιο, «ο φιλάνθρωπος» σουλτάνος ήταν όργανο όχι μόνο της θείας οργής, αλλά και της θείας πρόνοιας κι εμφανιζόταν, έστω έμμεσα, ως υπερασπιστής της Ορθοδοξίας, ως ένας ιδιότυπος «άπιστος» δεφένσωρ και έκδικος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, διατηρώντας με συνέπεια τον ρόλο της Εκκλησίας ως κατασταλτικό εργαλείο της εξουσίας όπως ακριβώς το επινόησε και κατασκεύασε ο Κωνσταντίνος.

Στο 1ο τεύχος του Πατριαρχικού περιοδικού “Εκκλησιαστική Αλήθεια” προκειμένου να υπενθυμίσουν στον Σουλτάνο τα συμφωνηθέντα προνόμια τους, αναφέρουν απερίφραστα την παράδοση της Πόλης από το Πατριαρχείο στους Τούρκους το 1453.

Σύμφωνα με τις απόψεις(βλ. Γ.Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ, Παράδοση και Αλλοτρίωση. Αθήνα: Εκδόσεις Δόμος,1986, σελ. 193-203) η Φραγκική Δύση πάσχιζε πάντα να διαλύσει το Οθωμανικό κράτος γιά να αποτρέψει την αναβίωση της βυζαντινής «Ρωμιοσύνης».…

Οταν οι επτανήσιοι ξεσηκώνονταν επαναστατημένοι για να συνεργασθούν με την Γαλλία με στόχο την ανεξαρτησία τους, ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο Ε τους έστελνε φιρμάνι απαιτώντας την υπακοή τους προς τις Οθωμανικές αρχές που “ήταν” οι υπερασπιστές «της θρησκείας και της ελευθερίας των λαών»!…

ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ μάλιστα του Πατριάρχη Κων/πόλεως ΑΚΟΥΜΠΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ στην περίπτωση που θα αδιαφορούσαν και δεν θα εκτελούσαν τις ανθελληνικές του εντολές: «ΣΕ ΕΧΟΜΕΝ ΕΞ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΕΚΠΤΩΤΟΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΒΑΘΜΟΥ, ΑΥΤΟΚΑΤΑΚΡΙΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΟΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΚΑΙ ΞΕΝΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΩ ΕΝΟΧΟΝ».

Και το συμπέρασμα της πατριαρχικής εμπιστευτικής εγκυκλίου, «…ούτως εξεκαύθη η δικαία της εκκλησίας αγανάκτησις κατά των κοινών φθορέων και λυμεώνων» (των ηγετών δηλ, της επανάστασης)…Η αποδοχή της υποτέλειας στον τουρκικό ζυγό από την ηγεσία του ορθόδοξου κλήρου και η πλήρης δικαιολόγηση της στάσης του Γεωργίου Σχολάριου-Γεννάδιου αλλά και των αφορισμών κατά της επανάστασης από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε’ (που με βάση την λογική αυτή ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ «ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ» ΑΛΛΑ ΓΝΗΣΙΟΙ) προκύπτει κι από το ακόλουθο επιχείρημα του παραπάνω συγγραφέα: «Η ΑΛΩΣΗ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ «ΜΙΛΕΤ – ΜΠΑΣΗ» (ΕΘΝΑΡΧΗ) ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ – ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΩΝ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ -, ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΡΩΜΑΝΙΑΣ – «ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ» ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!»(σελ. 196-97)…

Δυστυχώς, τα σχέδια αυτά τα …ανέτρεψε η επανάσταση του 1821. Σύμφωνα πάντα με τον Γ.Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟ: «ΣΥΝΕΠΩΣ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΟ ΤΗΣ ΦΡΑΓΚΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ» (σελ.198)!!

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ: Ο Πατριάρχης Αγαθάγγελος Α με εγκύκλιόν του του Φεβρουαρίου του 1828 θα καλέση τους κατοίκους της Πελοποννήσου και των απελευθερωθεισών νήσων του Αιγαίου Πελάγους, ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΝ ΥΠΟΤΑΓΗΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΟΥΛΤΑΝΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΝ ΖΥΓΟΝ!

Αυτό το συνάφι σήμερα έχει καβαλήσει το Υπ. Παιδείας και χρησιμοποιεί τα δημόσια σχολεία ως εκκολαπτήριο ποιμνίου Ρωμιών γενίτσαρων πλην όμως αδελφών μας, ευνουχισμένων από κάθε ίχνος Παιδείας και κριτικής ικανότητας που τελικά έχουν ψηφίσει τους άρχοντες της πολιτείας που τόσο μας ταλαιπώρησαν.

Άλλωστε αυτό εγγυάται το συγκεκριμένο ιερατείο στην εκάστοτε τυραννική εξουσία.

————————

Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, γεννημένος το 273 μΧ στην Ναϊσσό (Νις) της σημερινής Σερβίας, είχε Ιλλυρική καταγωγή. Πατέρας του ήταν ο Αύγουστος Κωνστάντιος Χλωρός. Εξελέγη πραξικοπηματικά αυτοκράτορας το 306 μΧ από τον στρατό διά βοής και βασίλεψε 13 χρόνια στο ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Για την διευκόλυνση της διοίκησης της αχανούς και ετερογενούς αυτοκρατορίας του, επιννόησε και κατασκεύασε το μόρφωμα ολοκληρωτισμού που λέγεται χριστιανισμός(χριστιανική “εκκλησία”), ένα αντικοινωνικό ελληνοκτόνο εργαλείο με “θρησκευτικό” μανδύα, χωρίς καμία ιδεολογία, με μόνη εκτελεστική στόχευση την εξόντωση του Ελληνισμού, την ανατροπή των Αξιών του, ώστε να μπορεί να προχωρήσει απρόσκοπτα στην καταστολή και ποιμνιοποίηση της όποιας κοινωνίας λυμαίνεται παραδίνοντας άβουλους υπηκόους στην εκάστοτε εξουσία.

Από τότε μέχρι σήμερα η “Εκκλησία”, έχοντας καταστεί η Λερναία Ύδρα του κοινοβουλευτικού τέρατος έχει διεισδύσει σε όλους πλέον τους κομματικούς σχηματισμούς προωθώντας τους συνεργάτες (κεφαλές) της ως άρχοντες της “πολιτείας”, με κινητήριο δύναμη την αχανή δεκατετραψήφια άνομη “εκκλησιαστική” περουσία, προϊόν ιδιοποίησης των περιουσιών “απιστων”, αλύγιστων(5) Ελλήνων μετά την αιματηρή απάνθρωπη εξόντωση τους σε συνεργασία με τον εκάστοτε κατακτητή ανά τους αιώνες, υπερβαίνοντας σε θηριωδία τον μετέπειτα ναζισμό κατά χιλιάδες φορές.

 

Η λεγόμενη ορθοδοξία είναι ένα φονικό εργαλείο καταστροφής και ισοπέδωσης κατασκευασμένο από τα πιο βρωμερά αποβράσματα της ιστορίας …τους έλεγαν Romanorun/Ρωμιούς = ψευδοΡωμαίους από συνήθεια γιατί τους άνοιξε δρόμο στην εξουσία η ολέθρια Pax Romana, …απάτριδες από κάθε θλιβερή γωνιά βαρβάρων κι όταν αυτοί χάθηκαν μέχρι τον τελευταίο, το φονικό εργαλείο εξακολούθησε και εξακολουθεί μόνο του να καταστρέφει, να ισοπεδώνει, να διαφθείρει και να εξουσιάζει.

Τράφηκε άμετρα, μεταλλάχτηκε στην γνωστή μας Λερναία Ύδρα τροφοδοτημένη από το λεηλατημένο βιός των τιμημένων προγόνων μας που εξόντωσε, τ’ αυγάτισε και απ’ αυτό εξουσιάζει άφαντη τους κυβερνώντες που αυτή ορίζει.

ΜΙΑ ΦΟΥΧΤΙΑ ΑΝΙΚΑΝΩΝ ΕΚΔΙΔΟ’ΜΕΝΩΝ ΔΙΕΦΘΑΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΧΘΗΚΑΝ ΣΕ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΑΡΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗΣ, ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΓΟΝΥΠΕΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΤΟΥ ΒΡΩΜΙΚΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑΚΛΕΙΖΟΥΝ ΠΑΜΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΔΡΑΝΑ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.

ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΑ ΔΕΣΜΑ, ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΣ ΔΕΟΝ, ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ, ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΥΟΥΣΑ ΤΡΙΣΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΤΣΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΟΙΜΝΙΟ ΥΠΗΚΟΩΝ ΝΑ ΓΑΛΟΥΧΟΥΝ ΕΝΑΡΕΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΩΣΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΆΥΤΟΥΣ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΧΤΟΥΝ ΟΙ ΥΓΕΙΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΦΑΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΟΛΑΨΕ ΩΣ ΔΗΘΕΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ Η ΠΑΧΕΙΑ ΜΙΖΑ ΤΗΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑΣ.

ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΗΕ, ΤΟ ΥΠ. ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΟΣ “ΣΥΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ” ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ ΣΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΩΣ ΕΚΟΛΑΠΤΗΡΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ;

ΜΟΝΟ ΕΑΝ Η ΕΚ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑΧΡΑΣΘΗΣΑ ΑΜΥΘΗΤΗ ΙΔΙΟΠΟΙΗΘΗΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΚΟΡΜΟ ΤΗΣ ΛΕΡΝΑΙΑΣ ΥΔΡΑΣ, ΚΑΤΑΣΧΕΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΔΕΚΑΡΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΟ ΠΟΛΥΔΙΑΦΗΜΗΣΜΕΝΟ “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ” ΤΗΣ ΕΡΓΟ ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ ΚΑΙ ΛΥΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ ΤΗΣ ΑΕΝΑΗΣ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΤΟΤΕ, ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ Η ΜΕΛΟΝΤΙΚΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ ΜΙΑΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΕΠΑΙΔΕΥΜΕΝΩΝ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.

—————-

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ, ΟΥΤΕ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Ή ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΠΑΙΔΕΙΑ: -ΝΟΟΥΜΕΝΗ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΩΣ ΜΑΘΗΣΗ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΝΟΥΣΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΡΕΤΗ!

========================================================

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Από όλους σχεδόν το ίδιο λάθος να αποδέχονται την προπαγάνδα της “εκκλησίας” ότι πρόκειται για “θρησκεία”.

Ο χριστιανισμός δεν υπάρχει γιατί δεν είναι θρησκεία με την έννοια που απέδωσε στην λέξη, η γλώσσα που την δημιούργησε, υπάρχει μόνο η κατασκευασμένη λογοκλόπος “εκκλησία”.

Το άκρατο αιμοβόρο μίσος της χριστιανικής “εκκλησίας” εκδηλώθηκε ΜΟΝΟ έναντι του συγκεκριμένου Ελληνικού Έθνισμού, του Αξιακού του συστήματος και Κοσμοαντιλήψεως.

Η μόνη γλώσσα της οποίας στρέβλωσε τις έννοιες των σημαντικότερων λέξεων στο λεξιλόγιο των Εθνικών.

… ένα απόλυτο ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟ μίσος ΜΟΝΟ εναντίον των “Ελλήνων κατά τα Ήθη”,

Οι Ρωμαίοι αντέγραψαν και προσάρμοσαν στον δικό τους εθνισμό, το Ελληνικό πάνθεον , αφού πρώτα υιοθέτησαν την Κοσμοαντίληψη που το είχε γεννήσει, επειδή είχε κατορθώσει την Λογική σύλληψη του Κόσμου.

. …όμως αποκλειστική αποστολή των νεοσυσταθέντων χριστιανών, ήταν αυτή που τους είχε αναθέσει ο βασιλέας και ήταν η εξόντωση, – αφανισμός του ελληνισμού η ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ και όχι απλά η γενοκτονία των Ελλήνων …γι’ αυτό έσφαζαν μόνο αυτούς που αρνούνταν να γίνουν χριστιανοί.

===========================================================

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

σημ .(1)-Το Βυζάντιο, η λαμπρή Ελληνική πόλη του Βοσπόρου της προχριστιανικής εποχής που λεηλάτησε και ΑΦΑΝΗΣΕ ο εκληματίας υπόδικος κοινού ποινικού δικαίου, ο εντολέας δολοφόνος της πρώτης συζύγου του και των γιών του Κρίσπου και Μάξιμου, ο σλαβικής καταγωγής, ο Μέγας και Άγιος για τον χριστιανισμό, Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος για να κτίσει την Nova Roma (Νέα Ρώμη), που αλαζονικά μετονόμασε σε Κωνσταντινούπολη, έκτοτε δεν ξαναυπήρξε ποτέ.

Όμως ο όρος “Βυζάντιο” ή “Βυζαντινή Αυτοκρατορία” αποτελεί απάτη των σύνγχρονων παπάδων μέσω του τροφίμου των Ζαμπέλιου από την Ζάκυνθο μετά το 1860 για να εξομαλύνουν την είσοδό τους στο Νεοελληνικό κράτος από στυγεροί διώκτες του Ελληνισμού και της πρόσφατης επανάστασης του 21 ως εθνοσωτήρες. (για το τελευταίο βλέπε και απομνημονεύματα Θ. Κολοκοτρώνη.

—————————–

σημ .(2)

ΕΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ->Πάπισσα Ιωάννα σελ. 130 εκδοσεις Εναλειος(από μαρτυρία του Ιστορικού Αμιανού Μαρτσελίνο)Προ πολλού οι ευσεβείς αυτοκράτορες του Βυζαντίου είχαν κατεδαφίσει τα έργα εκείνα του Μύρωνος, Αλκαμένους και Πολυκλείτου, τα όποία εθαύμασεν ό αγιος Λουκάς και εσεβάσθη αυτός ο Αλαρίχος. Το έργον της καταστροφής αρξάμενον επί Κωνσταντίνου επεραιώθη επί Θεοδοσίου του μικρού.-Και ου μόνον κατά τών λίθων επέδειξαν τον χριστιανικόν ζήλον των οι ακάματοι εκείνοι ειδωλοθραύσται, αλλά και κατά των δυστυχών εκείνων, όσους υπωπτεύοντο εμμένοντας εις των πατέρων των την θρησκείαν.

Ό σφάζων πρόβατον προς οικογενειακήν ευωχίαν, ο προσφέρων άνθη εις του πατρός του τον τάφον, ο συλλέγων χαμαίμηλα εις το φώς της σελήνης, ο αρωματίζων την οικίαν του ή φέρων ανηρτημένον περι τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού κατεμηνύετο υπό κουκουλοφόρων κατασκόπων ως μάγος ή ειδωλολάτρης, κατεβαρύνετο δι αλύσεων και εστέλλετο εις Σκυθούπολιν, οπου είχε στηθή το Χριστιανικόν κρεουργείον.

Εκεί συνεδρίαζον ευσεβείς δικασταί, αμιλλώμενοι τις πλείονας ειδωλολάτρας να οπτήση επι εσχάρας, να βράση εντός ζέοντος ελαίου ή κατακόψη μεληδόν.-Μυριάδες μαρτυρολογίων διηγούνται τας αθλήσεις των χριστιανων ομολογητών, εκ των πληγών των οποίων έσταζε γάλα, και ους εδρόσιζον αι φλόγες, αλλ ουδείς έγραψαν ακόμη το αψευδές Συναξάριον των μαρτύρων εκείνων, οίτινες αντι μυθώδους γάλακτος έχυσαν αίμα αληθές και αντί του να δροσίση κατέκαυσε το πυρ της χριστιανικής ανεπιείκιας.

———————————-

σημ .(3)

…αυτοί που έγραψαν τα ευαγγέλια δεν ήταν εύκολο να συντονιστούν και να έχουν καλή συνεννόηση μεταξύ τους γιατί περιέγραφαν-επικάλυπταν ένα πρόσωπο μυθικό(Μίθρα) με ένα πλαστό(Ιησού) και όχι ιστορικό κι έπειτα ήταν κάτι αιώνες μακριά από την εποχή του υποτιθέμενου Ιησού που περιέγραφαν. Σαφώς η εποχή της συγγραφής πρέπει να συμπίπτει με την εποχή της μεγαλύτερης διάδοσης του Μιθραϊσμού, τον 3ο με 4ο αιώνα δηλαδή την εποχή του μεγάλου εγκληματία Κωνσταντίνου (Μιθραϊστής και ο ίδιος), και οι λόγοι καθαρά διοικητικοί. Η ασυνεννοησία τους μαρτυρεί την σιγουριά τους για την ανικανότητα του ακροατηρίου που στόχευαν, να κάνει συγκριτική έρευνα (το πίστευε και μη ερεύνα ίσχυε μέχρι και χθες) και ότι ο απώτερος στόχος της συγγραφής ήταν η εκ των άνωθεν παραγγελία ενσωμάτωσης πολλών ροπαλοφόρων εδαφίων υπέρ της δια φόβου “Θεού” υποταγής στην εξουσία…..

——————————–

σημ .(4)

από γραφή του Μιχάλη Καλόπουλου

——————————–

σημ .(5)

“Αλλά εγώ τώρα θρηνώ όταν Έλληνες είναι φιλοσοφώτεροι από εμάς που έχουμε εντολή να μιμούμεθα αγγέλους’. Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΣΤ’ λόγος εις την Α’ προς Κορινθίους τόμος 18 σελ. 177

————-

Ο χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία αλλά ΕΝΕΡΓΟ κατάλοιπο μεσαιωνικού διοικητικού εργαλείου καταστολής και ποιμνιοποίησης των εκάστοτε λαών ώστε να είναι υποχείρια στην εκάστοτε τυραννική εξουσία που συνεργάζεται με το χριστιανικό “ιερατείο”.

Ωμά, στεγνά, αδιαπραγμάτευτα, αυτό είναι! -κι άσε τους να πρέπει να εξηγήσουν σε παιδιά του σχολείου γιατί ονόμασαν τον Θρακα ιππέα, “Άγιο” Γεώργιο και τον Μίθρα Χριστό;

-κι αν αυτός είναι ο Μίθρας τότε ο Χριστός ποιος είναι; σήμερα η δική τους εποχή του μονοπωλίου των ειδήσεων παρήλθε δραματικά!! ….απόγονος της επιστήμης των Ελλήνων, το ίντερνετ πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο, ο καθένας μας κι από μια σκυτάλη! Η πανίσχυρη τρισεκατομμυριούχος Λερναία Ύδρα χωρίς τον πιστό είναι ένα μεγάλο μηδενικό.

ΠαλιΓένεσις Γλαύξ