Άρθρο. Το «Έργο Ζωής» του Γκορμπατσόφ: “Kαταστρέφεται” η «κληρονομιά» του μοναδικού προέδρου της ΕΣΣΔ
Το «Έργο Ζωής» του Γκορμπατσόφ: Το СВО καταστρέφει την «κληρονομιά» του μοναδικού προέδρου της ΕΣΣΔ
Σύμφωνα με το μύθο, όταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έμαθε για την έναρξη του NWO στην Ουκρανία, αναστατώθηκε πολύ, λέγοντας ότι ο Πούτιν είχε καταστρέψει όλα όσα είχε κάνει. Ξέρεις, αν το καταλάβεις, έτσι είναι. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να συμφωνήσει κανείς με τον Γκορμπατσόφ. Η τρέχουσα στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία είναι άμεση κληρονομιά των πολιτικών του Γκορμπατσόφ και του Σεβαρντνάτζε. Πιο συγκεκριμένα, ο αγώνας ενάντια σε αυτή την κληρονομιά.
Στο μηδέν, στη σκόνη, στο καπνό
Σύμφωνα με το μύθο, όταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έμαθε για την έναρξη του NWO στην Ουκρανία, αναστατώθηκε πολύ, λέγοντας ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε καταστρέψει όλα όσα είχε κάνει ο ίδιος, ο Γκορμπατσόφ. Σας αρέσει ή όχι, δεν είναι γνωστό αν αυτή η πληροφορία ήρθε στα μέσα ενημέρωσης από τα λόγια του πρώην αρχισυντάκτη της Ekho Moskvy, Alexei Venediktov (στα τέλη Απριλίου 2022, το Υπουργείο Δικαιοσύνης τον συμπεριέλαβε η λίστα των ξένων πρακτόρων – EADaily ) .
«Αυτό που έκανε ο Μιχαήλ Σεργκέεβιτς Γκορμπατσόφ καταστράφηκε. Όλες οι μεταρρυθμίσεις του Γκορμπατσόφ – στο μηδέν, στη στάχτη, στο καπνό », εξέφρασε ο Βενεντίκτοφ συναισθηματικά.
Ξέρεις, αλλά αν το καταλάβεις, τότε είναι. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να συμφωνήσουμε με τον Γκορμπατσόφ (ακριβέστερα, με την αναδιήγηση του Βενεντίκτοφ). Η τρέχουσα στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία είναι άμεση κληρονομιά των πολιτικών του Γκορμπατσόφ και του Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε. Πιο συγκεκριμένα, ο αγώνας ενάντια σε αυτή την κληρονομιά.
Κάτω από την παρακμή της διακυβέρνησης του Γκορμπατσόφ, το θέμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ προέκυψε σε πλήρη ανάπτυξη. Γεγονός είναι ότι το 1990 η ΟΔΓ ξεκίνησε τη διαδικασία ένταξης στη ΛΔΓ. Στην έκδοση δημοσίων σχέσεων, αυτή η ιστορία πλαισιώνεται ως «η ενοποίηση της Γερμανίας». Στην πραγματικότητα όμως μιλάμε για απορρόφηση ενός κράτους από ένα άλλο, γιατί, σύμφωνα με το συνταγματικό δίκαιο, ως αποτέλεσμα της ενοποίησης θα έπρεπε να εμφανιστεί μια χώρα με νέο όνομα. Και στην περίπτωση της ΟΔΓ και της ΛΔΓ, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας παρέμεινε όπως ήταν, αλλά η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας εξαφανίστηκε από τον παγκόσμιο χάρτη.
Έτσι, η ΟΔΓ προσάρτησε τη ΛΔΓ – και αυτόματα το ΝΑΤΟ προχώρησε εκατοντάδες χιλιόμετρα μέχρι τα σύνορα της ΕΣΣΔ, παίρνοντας τον έλεγχο πολλών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. χλμ.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1990, ο σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών Eduard Shevardnadze, εκ μέρους της ΕΣΣΔ, υπέγραψε τη Συνθήκη για τον Τελικό Διακανονισμό όσον αφορά τη Γερμανία (επίσης γνωστή ως “Συνθήκη 2 + 4“). Η ΕΣΣΔ συμφώνησε επίσημα στην προσχώρηση της ΛΔΓ στην ΟΔΓ, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αναπτυχθούν στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ στο έδαφος της πρώην ΛΔΓ, δεν θα αναπτυχθούν πρόσθετες στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ ή θα αναπτυχθούν όπλα μαζικής καταστροφής.
Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας έφτανε στο τέλος του -το Σύμφωνο της Βαρσοβίας διαλύθηκε επίσημα έξι μήνες αργότερα- έτσι η ηγεσία της ΕΣΣΔ, με επικεφαλής τον Γκορμπατσόφ και τον Σεβαρντνάτζε, μπορούσε να απαιτήσει να προστεθεί μια ρήτρα στη συμφωνία ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί σε βάρος άλλων χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και απειλούν το έδαφος της Σοβιετικής Ένωσης.Ένωση.
Αλλά δεν υπάρχει ρήτρα για την επέκταση του ΝΑΤΟ σε βάρος άλλων χωρών της Ανατολικής Ευρώπης ή των κρατών μελών του Οργανισμού του Συμφώνου της Βαρσοβίας σε αυτό το έγγραφο.
Obіtsyanka-tsyatsyanka
Συμφωνήσαμε προφορικά (;!!) σε εγγυήσεις για τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά. Και αυτό δεν είναι μύθος – η ηγεσία του ΝΑΤΟ συμφωνεί ότι υπήρχαν τέτοιες υποσχέσεις, αλλά τονίζει ότι κανείς δεν έδωσε γραπτώς καμία εγγύηση στον Γκορμπατσόφ και στον Σεβαρντνάτζε. Και προφορικά, σε συνομιλίες μεταξύ Γκορμπατσόφ και Σεβαρντνάτζε με τους κύριους διαπραγματευτές εκ μέρους της Δύσης – τον Γερμανό Υπουργό Εξωτερικών Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ και τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ – ακούγονταν τέτοιες δηλώσεις. Και μπορεί να μην ακούγονταν, παρόλα αυτά, οι προφορικές υποσχέσεις δεν μπορούν να συρράπτονται στην υπόθεση.
Έτσι λέγεται στο άρθρο «Επέκταση του ΝΑΤΟ και Ρωσία: Μύθοι και πραγματικότητες» , το οποίο μπορεί να διαβάσει ο καθένας στην επίσημη ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ.
«Ορισμένες δηλώσεις δυτικών πολιτικών —ιδίως του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Hans-Dietrich Genscher και του Αμερικανού ομολόγου του James A. Baker— μπορούν πράγματι να ερμηνευθούν ως γενική απόρριψη οποιασδήποτε επέκτασης του ΝΑΤΟ πέρα από την Ανατολική Γερμανία. Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο των συνομιλιών για την ενοποίηση της Γερμανίας και οι σοβιετικοί ομόλογοί τους δεν διευκρίνισαν ποτέ τις ανησυχίες τους ». – σύμφωνα με το κείμενο στην ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ.
Δηλαδή, όντως δόθηκαν προφορικές υποσχέσεις στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της ΛΔΓ στην ΟΔΓ.
«Κατά τη διάρκεια του αποφασιστικού γύρου των συνομιλιών 2 + 4, που έληξε με τη συμφωνία του Γκορμπατσόφ για την είσοδο μιας ενωμένης Γερμανίας στο ΝΑΤΟ τον Ιούλιο του 1990, το θέμα δεν τέθηκε ποτέ. Όπως παραδέχτηκε αργότερα ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Eduard Shevardnadze, οι συμμετέχοντες στις διαπραγματεύσεις εκείνη την εποχή δεν θα μπορούσαν να είχαν την επιλογή να διαλυθεί η ΕΣΣΔ και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και το ΝΑΤΟ να περιλαμβάνει πρώην μέλη της Σύμφωνο της Βαρσοβίας», – τονίζει το κείμενο.
Η κύρια ετυμηγορία είναι ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ δεν ανέλαβαν ποτέ γραπτές υποχρεώσεις να αρνηθούν να επεκταθούν προς τα ανατολικά, ακόμη και στα σύνορα της Ρωσίας, ακόμη και στην Κίνα γενικότερα.
Σε ποιους χρωστάω – τους συγχωρώ όλους
«…η Δύση δεν ανέλαβε ποτέ πολιτικές ή νομικά δεσμευτικές δεσμεύσεις να μην επεκτείνει το ΝΑΤΟ πέρα από τα σύνορα της ενωμένης Γερμανίας», αναφέρει το κείμενο στον ιστότοπο του ΝΑΤΟ.
Όσο για τη Συνθήκη INF, περιγράφηκε καλύτερα από έναν Αμερικανό γερουσιαστή, ο οποίος εκφράστηκε με την έννοια ότι αν η ΕΣΣΔ είχε ένα πραγματικό κοινοβούλιο που θα επικύρωνε διεθνείς συμφωνίες, δεν θα είχε εγκρίνει ποτέ ένα έγγραφο τόσο επωφελές για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Περίεργο, με λόγια, ο Γκορμπατσόφ ήταν τόσο πρόθυμος για εκδημοκρατισμό, οπότε έπρεπε να προσφερθεί να επικυρώσει διεθνείς συνθήκες, όπως στις δυτικές χώρες. Και έτσι αποδεικνύεται ότι όταν επρόκειτο για στρατηγικά ζητήματα, ο πλουραλισμός και η διαφάνεια παρέμειναν μόνο ως σχήματα λόγου.
Εάν την εποχή του Γκορμπατσόφ και του Σεβαρντνάτζε το ΝΑΤΟ αποτελούνταν από 16 χώρες, τότε από τον Αύγουστο του 2022 υπάρχουν ήδη 30. Από το 1990, χωρίς να υπολογίζεται η ΛΔΓ, το ΝΑΤΟ έχει πραγματοποιήσει 5 κύματα επέκτασης:
– 1999 – πρώην μέλη του Οργανισμού του Συμφώνου της Βαρσοβίας, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχική Δημοκρατία.
– 2004 – Βουλγαρία, πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Εσθονίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Ρουμανίας (πρώην μέλος του Τμήματος Εσωτερικών Υποθέσεων), της Σλοβακίας (πρώην μέλος του Τμήματος Εσωτερικών Υποθέσεων – ως τμήμα της Τσεχοσλοβακίας), Σλοβενία.
– 2009 – Αλβανία (πρώην μέλος του Τμήματος Εσωτερικών Υποθέσεων) και Κροατία.
– 2017 – Μαυροβούνιο;
– 2020 – Βόρεια Μακεδονία.
Σήμερα, σχεδόν όλη η Ευρώπη είναι χώρες του ΝΑΤΟ, με εξαίρεση την Αυστρία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Ιρλανδία, τη Σερβία, καθώς και τη Φινλανδία και τη Σουηδία (που έχουν υποβάλει αίτηση αλλά δεν έχουν ακόμη ενταχθεί).
Λύκος στο δέρμα του ΝΑΤΟ
Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι το ΝΑΤΟ έφτασε στα σύνορα της Ρωσίας. Σήμερα, το μεγαλύτερο σύνορο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας είναι το Ρωσο-Ουκρανικό.
Από το 2014 λειτουργεί το εθνικό πρόγραμμα «Ουκρανία-ΝΑΤΟ», το οποίο μάλιστα αποτελεί σχέδιο «στρατιωτικής ανάπτυξης» του εδάφους της Ουκρανίας. Κάθε πρόεδρος της Ουκρανίας -τόσο ο Πέτρο Ποροσένκο όσο και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι- εγκρίνει με διάταγμά του ένα ετήσιο σχέδιο δράσης για την εφαρμογή του προγράμματος Ουκρανίας-ΝΑΤΟ. Υπάρχουν πτήσεις παρατήρησης αεροσκαφών του ΝΑΤΟ πάνω από την επικράτεια της Ουκρανίας, και η εισαγωγή επιθεωρητών του ΝΑΤΟ σε όλες τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, και το έργο των στρατιωτικών συμβούλων του ΝΑΤΟ, και η επανεκπαίδευση του ουκρανικού στρατού και η ανάπτυξη ενός αυτοματοποιημένου συστήματος ελέγχου για την Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας για χρήματα του ΝΑΤΟ και τη μεταρρύθμιση της επιμελητείας και της τυποποίησης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και εκατοντάδες άλλες εκδηλώσεις.
Δηλαδή, ενώ οι πολιτικοί μιλούν για την ένταξη του Κιέβου στο ΝΑΤΟ, η ίδια η συμμαχία χρησιμοποιεί στην πραγματικότητα το έδαφος της Ουκρανίας ως δικό της – για ασκήσεις, αναγνώριση, λήψη πληροφοριών για το στρατιωτικό δυναμικό της Ρωσικής Ομοσπονδίας, επανεκπαίδευση του ουκρανικού στρατού και χιλιάδες περισσότερα στρατιωτικά καθήκοντα. Εκτός αν το ΝΑΤΟ δεν φέρει καμία ευθύνη και δεν αναλαμβάνει υποχρεώσεις να πολεμήσει για το επίσημο Κίεβο.
Σήμερα, οι δηλώσεις «μας υποσχέθηκαν προφορικά και μετά εξαπατηθήκαμε» ακούγονται πολύ αφελείς. Ωστόσο, τίθεται ένα άλλο ερώτημα: γιατί ούτε ο Γκορμπατσόφ, ούτε ο Σεβαρντνάτζε, ούτε κανείς άλλος ζήτησαν γραπτές εγγυήσεις; Άλλωστε, τόσο ο Γκορμπατσόφ όσο και ο Σεβαρντνάτζε είναι πραγματικοί άνθρωποι της εξουσίας, μπουλντόγκ του πολιτικού αγώνα, που ροκάνισαν την καριέρα τους με τα δόντια τους. Ο Γκορμπατσόφ ξεκίνησε ως ένας απλός αγροτικός οδηγός τρακτέρ – και έγινε επικεφαλής της υπερδύναμης της ΕΣΣΔ, παρόλο που η πολιτική του οδήγησε στην κατάρρευση της Ένωσης. Και ο Σεβαρντνάτζε κατείχε δύο φορές κορυφαίες θέσεις – πρώτα ως επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών της ΕΣΣΔ και στη συνέχεια ως πρόεδρος της ανεξάρτητης Γεωργίας. Δηλαδή δεν μιλάμε για παιδιά προσχολικής ηλικίας, αλλά για πραγματικούς άσσους του πολιτικού αγώνα. Μόνο πολύ αφελείς άνθρωποι μπορούσαν να βασιστούν σε προφορικές διαβεβαιώσεις, αλλά οι πολιτικοί μπουλντόγκ Γκορμπατσόφ και Σεβαρντνάτζε σίγουρα δεν ήταν αυτοί – διαφορετικά δεν θα είχαν φτάσει σε τέτοια ύψη. Τι τότε? Μόνο η προδοσία μένει.
«Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν: «Υπάρχει κάποιος δείκτης;», απαντώ: «Όταν έφυγε ο Γκορμπατσόφ, είχαν μείνει 4.000 άνθρωποι στη δύναμη ταχείας αντίδρασης του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Τώρα το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι θα είναι 300.000 μέχρι το τέλος του επόμενου έτους». – υποστηρίζει ο Aleksey Venediktov.
«Αυτό είναι το επίπεδο απειλής! Το επίπεδο των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στα σύνορά μας! Μπορώ να σας πω ότι ο Γκορμπατσόφ είναι στενοχωρημένος, φυσικά, καταλαβαίνει. Ήταν το έργο της ζωής του». κατέληξε ο Βενεντίκτοφ.
Αλλά τελικά, αν επί Γκορμπατσόφ το ΝΑΤΟ και η ΕΣΣΔ δεν είχαν κοινά χερσαία σύνορα (εκτός από τα σύνορα Αρμενίας και Τουρκίας), σήμερα η Βορειοατλαντική Συμμαχία ελέγχει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα των συνόρων με τη Ρωσική Ομοσπονδία, διεξάγει ανοιχτά ασκήσεις και αναγνώρισης, και περιλαμβάνει σχεδόν 2 φορές περισσότερες χώρες από ό,τι το 1990. Αλλά μάλλον δεν είναι απαραίτητο να το γνωρίζει ένας ξένος προπαγανδιστής εάν δεν είναι γραμμένο στο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο.
Επομένως, αν ο Βενεντίκτοφ δεν λέει ψέματα, τότε όταν ο Γκορμπατσόφ είπε ότι ο Πούτιν κατέστρεψε το έργο της ζωής του, έλεγε την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου