Πως ο Τζορτζ Σόρος εκμεταλλεύτηκε την κατάρρευση της ΕΣΣΔ για να χειραγωγήσει τη Ρωσσία

ΑΡΘΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

4 Νοεμβρίου, 2022Αλφειός Ποταμός

George Swartz (Soros) (2014) : «οι ΗΠΑ θα πρέπει να παράσχουν στην Ουκρανία  στρατιωτική βοήθεια , στο ίδιο επίπεδο εξειδίκευσης σε όπλα άμυνας με το επίπεδο αντίπαλης δύναμης»

ΑΛΦΕΙΟΣ : Τόσο επίκαιρο σε σχέση με τα γεγονότα στην Ουκρανία !!! Πριν την ανάγνωση του άρθρου, έχει σημασία να δούμε ένα email του George Swartz (Soros) με ημερομηνία 23 Δεκεμβρίου 2014, που βγήκε το 2015 στη δημοσιότητα και αποκαλύπτει τον έλεγχο που έχει πάνω στην ναζιστική Κυβέρνηση της Ουκρανίας,

αλλά και το ότι οι ΗΠΑ είχαν ουσιαστικά “καταλάβει” από τότε την Ουκρανία, αν δούμε σχετικά και τις αποκαλύψεις για τα βιολογικά εργαστήρια, όπως και τις σχέσεις του Χάντερ Μπάιντεν με το ναζιστικό καθεστώς της Ουκρανίας: […Συγκεκριμένα, η βρετανική έκδοση της Daily Mail δημοσίευσε αποσπάσματα από την αλληλογραφία του γιου του προέδρου των ΗΠΑ Χάντερ Μπάιντεν με τον Μεταβιότα. Σε μια από τις επιστολές του 2014, ένας εκπρόσωπος της Metabiota ενδιαφέρθηκε για το πώς η εταιρεία θα μπορούσε να συμβάλει στην «πολιτιστική και οικονομική ανεξαρτησία της Ουκρανίας από τη Ρωσία»…]

Σε 3 εκπληκτικά έγγραφα, από την αλληλογραφία μεταξύ του Soros και του τότε πρόεδρου της Ουκρανίας Poroshenko, ο Σόρος προβλέπει «Μια βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη ολοκληρωμένη στρατηγική για τη νέα Ουκρανία» και «εκφράζει την πεποίθησή του ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να παράσχουν στην Ουκρανία  στρατιωτική βοήθεια , «στο ίδιο επίπεδο εξειδίκευσης σε όπλα άμυνας με το επίπεδο αντίπαλης δύναμης» και, τέλος, εξήγησε στον Poroshenko με «πρώτη προτεραιότητα να επανακτήσουν τον έλεγχο των χρηματοπιστωτικών αγορών» , η οποία θα μπορούσε να βοηθηθεί από την Fed !!!

…………………

Ο Τζορτζ Σόρος εκμεταλλεύτηκε την κατάρρευση της ΕΣΣΔ για να χειραγωγήσει τη Ρωσσία

Άρθρο του Σεργκέι Λεμπέντεφ στην pravda.ru

Στη νέα Ρωσία άρχισαν με κάποιο τρόπο να ξεχνούν τον κύριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, Σόρος, που πολύ συχνά άστραφτε στα ρωσικά ΜΜΕ τη δεκαετία του 1990. Και σε ποιον χρωστάμε τη σημερινή μας «καταστροφική», κατά τα λεγόμενά του, «οικονομία».

 

Και αν προσθέσετε τις λέξεις ότι “το ίδρυμά του έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, ειδικά στην Ουκρανία. Και εμφανίστηκε μια νέα Ουκρανία, έτσι ώστε ένα τέταρτο του αιώνα δουλειάς απέδωσε.” Αυτό που γίνεται πολύ περίεργο είναι η ξεθωριασμένη αγάπη των ηγετών μας για έναν άνθρωπο που προσπαθεί να καταστρέψει τη Ρωσία εδώ και δεκαετίες. Αλλά δεν πέτυχε.

Φιλάνθρωπος με μαχαίρι πίσω από την πλάτη του

Ο Τζορτζ Σόρος είναι Ούγγρος Εβραίος που γεννήθηκε το 1930. Στα χρόνια της κατοχής της Ουγγαρίας από τους Ναζί το 1944, ο πατέρας του κατάφερε να πάρει πλαστά έγγραφα και ο Γιώργος επέζησε. Το 1947, η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία και το 1956 ο Σόρος βρισκόταν ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου άρχισε να αγοράζει και να πουλά τίτλους, νομίσματα…

Δεν ανακάλυψε τίποτα καινούργιο, αλλά συνειδητοποίησε ότι είναι δυνατό να αποκομίσει καλά κέρδη από τις συναλλαγματικές διακυμάνσεις μεταφέροντας χρήματα από τη μια χώρα στην άλλη.

Μιλώντας για έναν Αμερικανό που είναι ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη Γη, αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως αποδεικνύεται, ήταν και φιλάνθρωπος. Και στα ρωσικά, «φιλάνθρωπος». Μετά από αυτό, όπου εμφανίστηκε, ο πληθυσμός εξαθλιώθηκε.

Η φόρμουλα για την επιτυχία τέτοιων ευεργετών είναι γνωστή από παλιά στη Δύση.

• Πρώτον, να βγάλουν δισεκατομμύρια με αμφίβολο τρόπο, ώστε το ίδιο το όνομα πολλών, συμπεριλαμβανομένων των εφοριακών, να προκαλεί μίσος.
• Δεύτερον, να επενδύσουμε μέρος των χρημάτων σε σχολεία, ινστιτούτα, βιβλιοθήκες. Το τελευταίο είναι πιο αξιομνημόνευτο και η δημόσια αγανάκτηση μετατρέπεται σταδιακά σε σεβασμό.

Είναι σαφές ότι η πρώτη υπόσταση ήταν η κύρια. Διαφορετικά, ο κόσμος δεν θα γνώριζε τον Σόρος. Ακόμη και σύμφωνα με τον αμερικανικό Τύπο, ως ανεξάρτητος επιχειρηματίας, έβγαζε τα δισεκατομμύρια του παίζοντας στις αγορές με τέτοιο τρόπο που όλοι οι κλέφτες τραπεζίτες και υπουργοί στον κόσμο κατηγορούσαν μόνο αυτόν για όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα. Το θέμα όμως είναι ότι τους ήξερε. Πετώντας, αν χρειαστεί, ένα τάφι για εκατό χιλιάδες. Με λίγα λόγια, οι ίδιοι οι πολιτικοί ήταν οι μυημένοι του.

Σε μόλις μια εβδομάδα το 1992, ο Σόρος μπόρεσε να «κόψει» 1 δισεκατομμύριο δολάρια, παίζοντας με τη βρετανική λίρα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας τον αποκάλεσε τότε εγκληματία.

Όπως, ο Σόρος υπονόμευσε τα ασιατικά νομίσματα ως αντίποινα για το γεγονός ότι οι χώρες της περιοχής αποδέχθηκαν το στρατιωτικό καθεστώς της Βιρμανίας στο ASEAN (πολιτική και εμπορική οργάνωση της Νότιας Ασίας). Αλλά αν η ίδια η ASEAN δεν είχε διαρρεύσει πληροφορίες στον Σόρος, δύσκολα θα μπορούσε να ακολουθήσει την πολιτική των ΗΠΑ, παριστάνοντας τον ανθρωπιστή.

Εθνικός Θησαυρός των ΗΠΑ

Είναι σαφές ότι η δραστηριότητά του στον ξένο στίβο ξεκίνησε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Ο κύριος στόχος της φιλανθρωπίας (διαβάστε, υπονόμευση της οικονομίας και της αντιρωσικής πολιτικής) είναι η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Ενεργώντας σύμφωνα με το κλασικό σχήμα της υπονόμευσης του κρατικού μονοπωλίου στην πληροφόρηση, ο Σόρος εισάγει φωτοαντιγραφικά μηχανήματα στην Ουγγαρία. Περιέργως, ξοδεύει επίσης εκατό εκατομμύρια δολάρια για να «βοηθήσει» τη σοβιετική επιστήμη. Ίσως γι’ αυτό εκατοντάδες επιστήμονες σύρθηκαν από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ στις χώρες του ΝΑΤΟ. Τις περισσότερες φορές στις ΗΠΑ.

Ο Σόρος δεν αγνόησε τον εμφύλιο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, όπου τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ εισήλθαν με το πρόσχημα του ΟΗΕ. Δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, «δωρεά» από τον ίδιο για τη δήθεν σωτηρία του Σεράγεβο από την καταστροφή από τους Σέρβους, πιθανότατα πήγαν για αγορά όπλων για «φίλους» των Ηνωμένων Πολιτειών ή για κοινότυπη δωροδοκία.

Πώς όμως γύρισε ο Σόρος στη μετασοβιετική Ρωσία! Αυτός είπε:

“Η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας ήταν μια ιστορική ευκαιρία και την εκμεταλλεύτηκα. Δεν είχα χρόνο για άλλα πράγματα”.

Έτσι τα χρήματά του έσπευσαν να στηρίξουν τη δημοκρατία, την ελευθερία του λόγου και τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία. Περιττό να πούμε για τον «σχηματισμό» μας στη Ρωσία, που καταστράφηκε επιτυχώς, μάλλον όχι χωρίς βοήθεια από το εξωτερικό.

Και οι εγχώριοι φιλελεύθεροί μας με κομμουνιστικό παρελθόν άρχισαν να ερμηνεύουν την «ελευθερία του λόγου» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα» με τον δικό τους τρόπο. Με λίγα λόγια, ο Σόρος δεν έχασε. Και, πιστεύω, η Ουάσιγκτον εκτίμησε τη συνεισφορά του.

Κάποτε, ο βρετανικός Τύπος ανέφερε ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Σόρος διέθεσε περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια στη Ρωσία για διάφορα έργα, έναντι 100 εκατομμυρίων δολαρίων που έλαβε το Κρεμλίνο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Πού πήγαν, και πού ή σε ποιον «πήγαν» είναι το ερώτημα.

Κάποτε, ο υφυπουργός Τάλμποτ είπε ότι ο ακτιβισμός του Σόρος τον κάνει «εθνικό μας θησαυρό». Ένας άλλος Αμερικανός διπλωμάτης εξήρε το «έργο» του Σόρος για την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας: «Τα χρήματά του ήταν χρήσιμα».

Επικριτές της δράσης του Σόρος υπάρχουν φυσικά και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για παράδειγμα, υποστηρίζει τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών στην Αμερική. Αυτό δεν είναι νέο και σχετικό, γιατί σε πολλές αμερικανικές ταινίες μπορείτε να δείτε την ανοιχτή προπαγάνδα αυτού του φίλτρου.

Άρα, τα λεφτά του Σόρος δεν θα τελειώσουν σύντομα και ο «μεσιανισμός» θα οδηγήσει περισσότερες από μία χώρες σε πολιτική κατάρρευση.

…………………………………………………….